Sarah Winchester Mystery House: The Bizarre True Story

Od krótko po śmierci męża w 1881 r. Aż do własnej śmierci w 1922 r. Dziedziczka karabinów Sarah Winchester mieszkała sama. Dlaczego więc nalegała na zawsze obecną konstrukcję, która przekształciła początkowe osiem pokoi jej domu w dom rozległa 160-pokojowa rezydencja o powierzchni 24 000 stóp kwadratowych, wraz z drzwiami i klatkami schodowymi prowadzącymi do nikąd?

Jedna z teorii głosi, że Sarah chciała przeżyć szczęśliwsze czasy. Według Los Angeles Times, ona i jej zmarły mąż wspólnie nadzorowali budowę ich dawnej rezydencji w New Haven w Connecticut. „Myślę, że Sarah próbowała powtórzyć to doświadczenie, robiąc coś, co oboje kochali” - powiedział Janan Boehme, historyk, który pracował w Tajemniczy dom w Winchester przez prawie 40 lat.

Inna teoria zakłada, że ​​Sarah miała w sercu motywy filantropijne. Wdowa zatrudniała dziesiątki stolarzy, którzy codziennie pracowali przez całą dobę przez 36 lat, płacąc im trzy razy więcej niż podobnie wykwalifikowanych stolarzy, zgodnie z

Artykuł Smithsonian autorstwa Pameli Haag, Ph. D., Autor The Gunning of America: Business and the Making of a American Gun Culture. Boehme powiedział L.A. Times Winchester miała „mnóstwo pieniędzy i chciała utrzymać zatrudnienie swoich pracowników”.

Trzecia i najbardziej dziwaczna teoria mówi, że Sarah działała za radą medium, które rzekomo ją przekazało zmarły mąż powiedział, że musi zbudować wystarczająco dużo pokoi dla wszystkich dusz ludzi, którzy zginęli z Winchester karabiny. Legenda głosi, że labirynt domowych pokoi w pokojach, okna od strony wewnętrznej, drzwi, które się otworzyły do ścian i schodów prowadzących do nikąd były częścią wielkiego planu „zmieszania” duchów nie żyje.

Bez względu na powód, sama Sarah Winchester była dość zagadką, aby przyciągnąć Hollywood Uwaga: film z udziałem nagradzanej Oscarem aktorki Helen Mirren jako Sarah, w reżyserii Spieriga Bracia (z Puzzle sławę), trafi do kin 2 lutego 2018 r.

Urodzona w 1840 roku w New Haven, Connecticut, Sarah Lockwood Pardee poślubiła Williama Wirt Winchester, syna Olivera Winchestera, producenta jednego z pierwszych powtarzających się karabinów, w wieku 22 lat. Cztery lata później powitali córkę, ich jedyne dziecko; niestety żyła tylko sześć tygodni. Po tym, jak William zmarł na gruźlicę w 1881 r., Jego udział w Winchester Repeating Arms Co. - około 50 procent, którego wartość wynosiła wówczas około 20 milionów dolarów, L.A. Times raporty - przeniesione do Sarah. Pieniądze przekazała na fundusz, który sfinansował klinikę klatki piersiowej Winchester w szpitalu New Haven Yale (nadal tam jest), i posunęła się na zachód, by być bliżej swoich krewnych. Osiedliła się w San Jose w Kalifornii, gdzie suchy klimat okazał się korzystny dla jej reumatoidalnego zapalenia stawów.

„Jest wiele jej rozumień” - powiedziała Mirren L.A. Times podczas wywiadu, który odbył się w piętrowym domu w maju zeszłego roku. „Czy ona była… Różokrzyżowiec? Czy była prostą chrześcijanką? Czy ona była nawiedzona? Czy ona była szalona?

„Jeśli zarobiłeś fortunę po śmierci, musisz zapłacić cenę, cenę psychologiczną i duchową” - kontynuowała Mirren. „Mogę sobie tylko wyobrazić, że ludzie, którzy do dziś zarabiają na sprzedaży uzbrojenia, w pewnym momencie się zatrzymują, zwłaszcza jeśli są chrześcijanami:„ Czy ja zapłacę? ”

Niektórzy wskazują na samotny charakter Sarah Winchester jako dowód jej winy. Miała też zwyczaj spania w różnych pokojach (być może w celu ukrycia się przed duchami?), Co stanowiło problem po trzęsieniu ziemi w 1906 r., W którym zapadły się trzy piętra jej domu. Pracownicy znaleźli ją w sypialni, która była zasłonięta gruzem.

Podczas gdy nadchodzący film przedstawia spirytyzm Sary scenami, które mogą, ale nie muszą mieć miejsca przednia wieża domu, zwana także „czapką wiedźmy”, nie wszyscy są przekonani, że dziedziczka miała nieziemski świat motywacje. Janan Boehme, długoletnia historyk domu, uważa, że ​​istnieje logiczne wytłumaczenie ciągłej, przypominającej labirynt konstrukcji, którą Sarah zleciła w drugiej połowie swojego życia.

„Miała sumienie społeczne i próbowała się odwdzięczyć” - powiedział Boehme. „Ten dom sam w sobie był jej największym dziełem społecznym”.