Kiedy Patty Duke wygrała Emmy za rolę w My Sweet Charlie, jej powściągliwość przemówienie rozniosły się plotki, że była pijana lub zażywała narkotyki. Okazuje się, że jej mowa była wynikiem nierozpoznanego zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, choć nikt o tym nie wiedział.
Najwyraźniej Brema pomyślała, że zabawnie będzie odebrać nagrodę Thomasa dla niej, twierdząc, że jej tam nie było, mimo że szła na podium. Kiedy wreszcie dotarła na scenę, eskorty poprowadziły ich bez słowa od Thomasa. Możesz odciąć napięcie nożem.
Nikt nie przewidział, że Holland Taylor weźmie w tym roku nagrodę, więc dla wszystkich było to zaskakujące wygrała dla Praktyka nad Nancy Marchand. Taylor lekko zawoalowana potwierdziła zdenerwowanie w swojej pierwszej linii. Nawet ona wiedziała, że to nie ma sensu.
Z jakiegokolwiek powodu Allison Janney zaprosiła kandydatkę Olivii Benson, Mariskę Hargitay, aby stanęła z nią na scenie, a ona podziękowała. Potem nerwowo zaproszony wszyscy nominowani na scenie, jednocześnie grzebiąc w reszcie swojego wystąpienia - Mariska stała niezręcznie z boku.
Choć może nie było to wtedy takie niezręczne, patrząc wstecz na to 11 lat później z Donaldem Trumpem jako prezydentem zamiast Megan Mullally partner śpiewający wystarczy, aby ktokolwiek się skręcił.
Kathy Griffin jest znana ze swojego szorstkiego humoru, a ona powiększyła ją w tym przemówieniu akceptacyjnym i ogłosiła swoją nagrodę jako swojego nowego Boga. To było trochę za dużo.
Sally Fields wykorzystała swój czas na przemówienie, by opowiedzieć o swojej kontrowersji przekonania antywojenne zamiast zaakceptować faktyczną nagrodę. Do końca Fox miał dość i odciął ją od technicznego błędu wszystkich technicznych błędów.
W tym roku po raz pierwszy wystawa zatrudniła pięciu różnych gospodarzy, którzy poprowadzili ceremonię, i prawdopodobnie był to ostatni. Tom Bergeron, Heidi Klum, Howie Mandel, Ryan Seacrest i Jeff Probst wydawali się improwizować w najbardziej niewygodnym otwarciu w historii. ZA krytyk nazwał to „jednym z najgorszych w historii”.
The Chirurdzy ałun otworzyła swoją mowę akceptacyjną za pomocą niezapomniane wykopaliska, „Moja własna matka powiedziała mi, że nie miałem szansy wygrać tej nocy w piekle, więc tak naprawdę nie mam wszystko przygotowane. Cofnęła się i ruszyła dalej, ale zbiorowy jęk publiczności mówi to wszystko.
Nominowani do tej kategorii naśmiewali się ze swojego gatunku, nosząc głupie okulary do aparatu... z wyjątkiem Vanessy Williams, która po prostu skrzywił się i pokręciła głową. Czy grała swoją postać Brzydka Betty lub naprawdę myślałam, że żart był kiepski, nigdy się nie dowiemy.
Odkąd Charlie Sheen został zwolniony Dwóch i pół w 2011 roku było więcej niż niezręczne, kiedy go zapytano do teraźniejszości na ceremonii. Praktycznie słychać, jak publiczność wstrzymuje oddech, podczas gdy Sheen odchodzi od scenariusza i wysyła życzenia swoim byłym współpracownikom.
Kiedy Seth MacFarlane nie trafił w sedno i zaczął przemawiać bez mikrofonu, ktoś zauważył, że tak naprawdę miał stać po drugiej stronie sceny. Po bieganie na drugą stronę, aby zacząć od nowa, żartował swoim najlepszym głosem Stewie Griffin: „Tak się dzieje, kiedy nie idziesz na próbę”.
Amy Poehler i Will Arnett słynie rozeszli się w 2012 roku, ale to ET reporter nie dostałem notatki. Podczas wywiadu z Arnett zapytała, jak on i jego żona przygotowali się na to wydarzenie. Jego odpowiedź? „Tak naprawdę nie mam znaczącej innej… Ona nie istnieje”. Yikes.
Przyjęcie nagrody w telewizji na żywo w pokoju pełnym najbardziej utalentowanych ludzi w Hollywood nie jest łatwym zadaniem. Merritt Wever był taki przytłoczony po zwycięstwie powiedziała po prostu: „Dziękuję bardzo. Muszę iść. Cześć ”i praktycznie zbiegł ze sceny.
Jakoś losowy koleś skończył wpatrując się Ramię NPH przed przerwą reklamową - z Neilem mądrzejszym. Wyraz paniki w oczach Random Mana, kiedy zdał sobie sprawę, że to, co zrobił, jest tak godny zawstydzenia, że nie miał innego wyjścia, jak tylko przemieścić się kilka kroków w lewo i nie strzelać.
Zwykle Stephen Colbert jest geniuszem komediowym, ale jego "wyimaginowany przyjaciel" kawałek podczas 69-ej ceremonii upadł zupełnie płasko. W rzeczywistości słychać ćwierkanie świerszczy. Przynajmniej zaangażował się w żart.
Szkice w połowie ceremonii mogą zostać trafione lub pominięte, a ten właśnie zdecydowanie przegapione kiedy Andy Samberg opowiadał zakulisowy moment między Tatianą Maslany i Tony'm Hale'em. Było wyraźne odniesienie do postaci Maslany na Orphan Black, ale to było bardziej dziwne niż cokolwiek innego.
W tym czasie Viola Davis nie zdobyła jeszcze Oscara (co samo w sobie jest niewiarygodne), więc było bardzo niezręcznie, gdy ten pisarz podpisów pominął sprawdzanie faktów.
Oczywiście wywiady na czerwonym dywanie są zawsze niezręczne (patrz slajd 17), ale Giuliana Rancic odpychając Emilię Clarke więc Heidi Klum może zająć piedestał tak niewygodny, jak to tylko możliwe.
Aziz Ansari i Alan Yang wygrali nagrodę Emmy za najlepszą komedię, ale część przemówienia Yang trwała tak długo, że Aziz nie miał czasu, aby się wypowiedzieć. Niezręcznie tasował się na scenie i poza nią, zanim kamera cofnęła się, by gościć Jimmy'ego Kimmela.