Wspieraliśmy ponad 40 dzieci

Jeff i Kelley Lane mieszkają w gęsto zaludnionym obszarze położonym między Bostonem a Cambridge, Massachusetts, w przytulnym domu - pełnym dzieci. W ciągu ostatniej dekady wychowali ponad 40 dzieci, z których czworo adoptowało. Podczas gdy rodzicielstwo zastępcze nie zawsze jest łatwą drogą do podróżowania, zarówno wyzwania, jak i radości nauczyły ich, jak walczyć o to, co, jak wiedzą, w ich sercach, jest właściwe.

31-letnia Kelley uświadomiła sobie lata temu, że pewnego dnia chce zostać przybranym rodzicem. „Kiedy byłem młody, moja matka zmarła na raka piersi, a mój ojciec był niezdolnym i nieodpowiednim rodzicem” - wyjaśnia. „Mieszkałem w siedmiu różnych miejscach, przeprowadzając się z domu do domu”. Wskazuje także na wczesne spotkanie z innym przybranym dzieckiem, gdy sadzi ziarno: „Kiedy miałem 10 lat lat i trzymał w ramionach przybranego dziecka mojego sąsiada, DJ-a, wiedziałem wtedy i tam poświęcę swoje życie opiece nad dziećmi dotkniętymi opieką zastępczą ” Akcje. „Zainspirowało mnie to do tego, aby dzieci takie jak DJ miały opiekuńczego dorosłego w swoim życiu”.

The liczba dzieci objętych opieką zastępczą w USA jest otrzeźwiający. Według Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej były 415,000 dzieci objęte opieką zastępczą w 2014 r. - liczba ta stanowi 4% wzrost w stosunku do 2012 r. Podczas gdy około połowa z 238,000 dzieci, które opuściły rodzinę zastępczą, spotkała się ponownie z rodzicami, inne uciekły (ponad 1000 dzieci), 326 zmarło, 21% zostało adoptowanych, a 9% w wieku poza systemem. (Tylko 2% dzieci, które nie są objęte opieką zastępczą, aby uzyskać wykształcenie wyższe.) A z opieki zastępczej adoptowano zaledwie 50 600 osób.

Więc kiedy Kelley i Jeff zaczęli się spotykać, poprawa tych niepokojących szans dla jak największej liczby dzieci była priorytetem. Niektóre z pierwszych dni spędzały na prezentach i przyjęciach dla dzieci, których byli rodzice uwięziony - Kelley organizuje wydarzenia, a Jeff ma teraz 39 lat, pomagając w zapewnieniu finansowania i realizacji przedstawia.

Na wczesnym etapie ich związku Kelly podzielała również chęć wspierania i adopcji, gdy tylko będzie miała środki. Zanim się pobrali, Jeff był już na pokładzie: nowożeńcy przeszli MAPP trening nieco ponad miesiąc po miesiącu miodowym. Wspomina: „Myślę, że podczas szkolenia skupiliśmy się na tym, jak zapewnić dziecku stabilność, która tego potrzebowała”.

Jeff znalazł Kelleya późno w nocy i szukał dzieci, które potrzebowały dobrego domu. Zaledwie kilka miesięcy później otworzyli swój dom dla swoich pierwszych przybranych dzieci - nastolatków - i on dziwiło się, jak łatwo Kelley, wówczas zaledwie 20, przystosowała się do wychowywania dzieci, które nie były znacznie młodsze niż ona była. „Kelley zawsze była mądra po latach” - mówi. „Widziałem niesamowitą siłę w Kelley, a ona jest kobietą o wielkiej mądrości, cierpliwości i współczuciu”. Dodaje, że oba są naturalne współczujący i elastyczny, mający na celu zaoferowanie swoim dzieciom stabilnego domu wraz z konsekwencją i współczuciem, dając im miejsce do rozkwitu i rosnąć.

W ciągu ostatnich 11 lat rodzicielstwo zastępcze nie zawsze było łatwą drogą do nawigacji. Kelly mówi, że nauka korzystania z systemu opieki zastępczej była dla nich największym wyzwaniem na początku, a Departament Dzieci i Rodzin nie jest najłatwiejszy do pracy. „Wiedza o tym, jakie zasoby były dostępne dla ciebie i dzieci, na których Ci zależało, nie była łatwa ani nie była łatwo dostępna”, wyjaśnia. „Musiałeś przeprowadzić wiele własnych badań i popierać”. I chociaż była doświadczoną dozorczynią i chętną do podjęcia wyzwania związanego z rodzicielstwem, odkryła, że ​​musi się wiele nauczyć.

Kolejna poważna przeszkoda, z którą się zetknęli, to jedna, o której wiele osób nie zdaje sobie sprawy, Kelly mówi: „Obecnie przybrani rodzice nie są uważani za partię w systemie sądowym”, zauważa. „Więc tutaj masz jednostkę ludzi - dziecko, rodzących rodziców, DCF - wszystkich, którzy mają przedstawicielstwo prawne. A potem macie przybranych rodziców, osoby, które tworzą bezpieczne niebo dla dzieci, które były molestowane lub zaniedbywane, które opiekę nad dziećmi i wykonanie niezbędnych prac naprawczych - którzy są jedynymi stronami, które nie mają przedstawicielstwa prawnego ani głosu w sala sądowa ”.

Spośród dziesiątek dzieci, które były w ich domu, para jest prawnie przybranymi rodzicami czwórki: Khora, 14, Ambyr, 9, Ky, 7 i Suzanne, 7. Mają też starsze dziecko, które technicznie jest pod ich opieką jako dziecko zastępcze, wyjaśnia Kelly, a nawet chociaż w tej chwili nie są w stanie go adoptować, czuje, że jest tak samo trwały jak ich pozostali dzieci. Ale chociaż adopcja jest procesem prawnym, Kelley zauważa, że ​​dołączenie do rodziny zaczyna się na długo przed tym dniem - i każde z jej adoptowanych dzieci czuje się inaczej. „Dla niektórych moich dzieci adopcja była bardzo ważnym przedstawieniem trwałości w ich życiu; dla innych był to tylko kolejny dzień - mówi.

Jeff był zaskoczony tym, jak dzieci szybko dostosowują się do nowego życia, zasad i nawyków w domu. Aby pomóc, Kelley pracuje również nad włączeniem różnych potraw etnicznych, które dzieci zjadły przed wejściem do ich w domu, w tym kuchni latynoamerykańskiej, kambodżańskiej i afrykańskiej - i zachęcając wszystkich innych do przyjmowania nowych żywność.

Były też inne zmiany: w miarę jak ich wyjątkowa rodzina rosła i zmieniała się, odkryli, jak żmudne może być po prostu poruszanie się w ich społeczności. „Trochę nam zajęło uświadomienie sobie, że istniało piętno związane z byciem rodziną, która nie wygląda na„ naturalną ”- zastanawia się Jeff. „I to nie tylko wpłynęło na to, jak Kelley i ja byliśmy postrzegani, ale co ważniejsze, jak wyglądały nasze dzieci obejrzeli. ”Długo trwało, zanim para nauczyła się umiejętności pomagania dzieciom w kontaktach z publicznością patrzy. Dodał, że musieli również zająć się tym, jak ich dzieci są traktowane przez członków rodziny, którzy nie uważali ich za „prawdziwą” część rodziny. „Ten sam proces edukacji trwa dla nas w nauczaniu naszych rodzin i przyjaciół, że są to nasze„ prawdziwe ”dzieci”.

Ale kiedy ich przybrane dzieci rozwijają się - szczególnie te, które cierpiały w bardzo trudnych okolicznościach - jest to jedna z największych nagród, mówi Jeff. „Widzę wiele naszych dzieci, które uczęszczały do ​​wielu szkół i rodzin przez cały czas kariery w szkole, idź na studia, idź do college'u i grad grad jest dowodem ich niesamowitości sprężystość."

A dla przybranych dzieci, które opuściły dom, Kelly mówi, że zawsze jest podekscytowana widząc te, które ponownie spotkały się z rodzicami, gdy jest to właściwe. „Słyszysz tylko o negatywnych historiach wychowania, co jest wstydem, ponieważ jest tak wiele wielkich sukcesów”.

Opieka zastępcza nie tylko zmieniła ich życie domowe - pomogła także ugruntować ścieżkę kariery dla Kelley, która obecnie pracuje nad poprawą życia dzieci w rodzinie zastępczej. „Poświęciłem swoje życie i karierę poprawie życia dzieci w rodzinie zastępczej” - mówi Kelley, obecnie dyrektor wykonawczy organizacji non-profit o nazwie Połączenia rodzeństwa, który obsługuje rodzeństwo oddzielone opieką zastępczą.

Przede wszystkim głębokie pragnienie Lanes, by zmienić życie dzieci walczących w trudnych czasach. „Wspieranie i adopcja to nasze wspólne powołanie” - mówi Jeff. „Uważamy za zaszczyt zapewnić dom wspaniałym dzieciom, niektórym, które przyjechały do ​​naszego domu na sezon - i niektórym pozostały na zawsze”.

Ten artykuł jest częścią seria opowiadań Good Housekeeping publikuje informacje na temat adopcji i opieki zastępczej w Ameryce.