Doris Duke i Barbara Hutton Rivalry

Dzięki urzekającemu przedstawieniu pojedynek między divami z Hollywood Joan Crawford (Jessica Lange) i Bette Davis (Susan Sarandon), Bzycząca seria filmów Ryana Murphy'ego Wojna zwabił prawie 4 miliony widzów na odcinek już po jednym sezonie. Ale kilkadziesiąt lat przed Bette i Joan była jeszcze jedna - prawdopodobnie jeszcze bardziej paskudna - pojedynek w społeczeństwie.

Urodzona na Manhattanie w ciągu tygodnia od siebie w 1912 r. Barbara („Babs”) Hutton i Doris Duke spędzili prawie całe swoje życie na rywalizacji. Hutton była pulchną dziedziczką Woolworth, która odziedziczyła fortunę w wieku pięciu lat po tym, jak jej matka popełniła samobójstwo. Jej dziedzictwo spadło na 70 milionów dolarów.

Doris - wysoka i niezręczna z wystającym podbródkiem - była jedyną córką amerykańskiego króla tytoniu Jamesa B. Książę. Kiedy zmarł w 1925 r., Mówiąc jej na łożu śmierci, aby nikomu nie ufała, odziedziczyła około 100 milionów dolarów.

Doris i Barbara (przyjaźnie nastawieni jako nastolatki) mieszkali w osobnych pozłacanych klatkach, z zespołami ochroniarzy, służących, nianie, prywatne wagony kolejowe i inne pułapki bezprecedensowego bogactwa w czasach, gdy roczny dochód na mieszkańca wynosił poniżej 2000 $. Obie dziewczyny zadebiutowały w 1930 roku, u szczytu Wielkiego Kryzysu. Ich rozrzutne sprawy (rachunek za Barbarę wyniósł 80 000 USD) zostały określone jako przykłady niezwykle niewłaściwych wydatków w ponurym okresie chleba i ogromnego bezrobocia.

Barbara (która była anoreksją przez całe życie) była bardziej wolna od tej dwójki - kupując rezydencje, sznurki polo kucyków i cenne klejnoty. Rozdawała pieniądze przyjaciołom i kumplom. Nie była tak mądra jak Doris i często oczerniała swojego rywala jako „tani”. Barbara stała się niesławna ze względu na swoją ekstrawagancję. (Pewnego razu, szpiegując duży kryształowy żyrandol w domu Doris, aktor Errol Flynn żartował: „Doris, co robisz z jednym z kolczyków Barbary?”)

Z biegiem lat rozwinęła się intensywna rywalizacja, podsycana przez felietonistów plotkujących, którzy śledzili każdy ich ruch i zachwycali się prawdziwymi lub wymyślonymi dziwactwami. Obaj zostali nazwani „Złotymi Twinsami pyłu”. Obaj znaleźli się na liście najlepiej ubranych i zostali porzuceni przez New York Social Register za swoje indywidualne podejście.

Doris zazdrościła piękności Barbary. Barbara nazwała Doris „tanią”. Kiedy Doris zaprosiła swojego rywala do pozostania w domu na Hawajach, Barbara postanowiła wyremontować, wyciągnąć wszystkie bezcenne azjatyckie dzieła sztuki i antyki oraz zainstalować nowoczesne japońskie meble jej smak. Kiedy Doris wróciła, była wściekła i dała Barbarze but.

Byli zafascynowani wróżkami i uzdrowicielami wiary oraz, oczywiście, wieloma kochankami i łowcami wielkich dam, którzy ścigali ich od Hawajów po Hollywood i Riwierę.

Doris dwukrotnie ożenił się: pierwszy - socjalista kopiąca złoto James Cromwell, a drugi - w 1947 r. Legendarny dominikański playboy Porfirio „Rubi” Rubirosa, o którym mówiono, że jest wyjątkowo dobrze wyposażony. (W Paryżu kelnerzy byli proszeni o wysokie młyny do pieprzu: „Podaj mi Rubi”).

Małżeństwo było od samego początku kamieniste. Rok później rozwiedli się po tym, jak Doris próbowała popełnić samobójstwo, podcinając sobie nadgarstki. Rubi otrzymała alimenty (25 000 USD rocznie do ponownego małżeństwa), flotę rybacką poza Afryką, kilka samochodów sportowych, przerobiony bombowiec B-25 (La Ganza) i XVII-wieczny dom przy Rue de Bellechasse w Paryżu.

Barbara była mężatką i rozwiodła się siedem razy, w tym baron, trzech książąt, hrabia, playboy i aktor Cary Grant. Prasa nazwała je „Cash n 'Cary”.

W Nowy Rok 1954 Doris była w Genewie, czytając nagłówek międzynarodowej gazety: RUBI I BARBARA HUTTON WED. Przyjaciel próbował ją pocieszyć, ale Doris - wściekła i pijana - zaczęła rzucać przekleństwa na temat Barbary. Powiedziała, że ​​jej rywal zawsze był o nią zazdrosny. „Zawsze chciała tego, co mam”.

Barbara podarowała swojemu nowemu mężowi (który prowadził tajny romans z aktorką Zsą Zsą Gabor) czekiem na 1 milion dolarów. Ich małżeństwo trwało 53 dni. Barbara podarowała mu plantację kawy na Dominikanie, kolejne B-25, kucyki polo, biżuterię i 2,5 miliona dolarów jako rozliczenie.

Tymczasem Doris zemściła się, flirtując z byłą Barbarą, Cary Grantem. Nic z tego nie wyszło, ku żalowi Doris.

Później, kiedy Doris - wyglądająca młodzieńczo po serii operacji plastycznych - spotykała się ze znacznie młodszym muzykiem jazzowym Joe Castro, Barbara zadzwoniła do niego. Powiedziała: „Dam ci więcej niż ona. Gdybyś był ze mną, miałbyś orkiestrę symfoniczną. ”

Dwie dziewczyny nie odzywały się przez lata. Raz Doris i Joe wpadli na Hutton na Tahiti w restauracji. Kobiety siedziały naprzeciw siebie. „Dwie najbogatsze spadkobiercy Ameryki” - napisał felietonista Leonard Lyons - „podobnie jak Chiny i USA” są sobie znane, ale nie rozpoznają się nawzajem ”.

Do tej pory Barbara płonęła gotówką i była uzależniona od narkotyków i alkoholu. Musiała być wszędzie noszona i, jak powiedziała, mogła zapłacić komuś za to. Pewnego ranka, przybywając na lotnisko w Los Angeles, Doris spotkał się przy bramie przez pracownika linii lotniczej na wózku inwalidzkim. „Masz niewłaściwy”, warknęła. „Jestem Doris Duke. Drugi jest w Meksyku. ”

Obaj wietrzeli skandale i tabloidowe nagłówki. Być może najbardziej niszczycielską historią był Edward Tirella, przystojny dekorator wnętrz, który pracował dla Doris w Rough Point w Newport. Jesienią 1965 r., Kiedy Tirella wysiadła z samochodu, by otworzyć bramy osiedla, pijana Doris zdjęła stopę z hamulca i wsiadła do gazu. Samochód skoczył do przodu, miażdżąc Tirellę o bramy, zabijając go natychmiast.

Podczas gdy oficjalne śledztwo uznało całą sprawę za wypadek, a płatność w wysokości 75 000 USD powstrzymała rodzinę Tirelli przed złożeniem bezprawnego pozwu śmierci, media wezwały Barbarę, aby zacytować. „Być może Doris nie podobał mu się jego smak”, pomyślała. „Z pewnością nie dbała o moje.”

Doris stawała się coraz bardziej ekscentryczna i samotna. Pozwoliła swoim wielbłądom wypróżniać się na bezcennych perskich dywanach i „adoptowała” tancerkę brzucha.

Barbara, prawie niewidoma w wieku 66 lat, zmarła obłożnie chora i sama na zawał serca w 1979 r. W apartamencie hotelu Beverly Wilshire. W banku miała 3500 $.

W 1993 roku, po powikłaniach po upadku, Doris, 81 lat, była w szpitalnym łóżku w domu w Los Angeles, odcięta od przyjaciół i współpracowników. Była uzależniona od leków przeciwdepresyjnych, przeciwbólowych, nasennych i alkoholu. Oszołomiona i zdezorientowana była szkieletowa. Zmarła 28 października 1993 r. Na kilka dni przed śmiercią przepisała swoją wolę, by zainstalować irlandzkiego lokaja jako wykonawcę jej majątku o wartości 1,2 miliarda dolarów.

Długotrwały konflikt wreszcie się skończył.

Stephanie Mansfield jest autorką Najbogatsza dziewczyna na świecie: ekstrawaganckie życie i szybkie czasy Doris Duke (G.P. Putnam's Sons 1992)