Redaktorzy Country Living wybierają każdy opisywany produkt. Jeśli kupisz za pomocą linku, możemy otrzymać prowizję. Więcej o nas
Był rok 1984. Para, którą nazwiemy Panem i Panią Smith właśnie kupił piękny stary dom w sercu Cooperstown w stanie Nowy Jork, małej wiosce, około 75 mil na zachód od Albany.
To, czego społeczności brakuje w wygodach podmiejskich, rekompensuje w kulturze. Jest domem dla Muzeum Sztuki Fenimore, w którym znajduje się jedna z najobszerniejszych kolekcji amerykańskich Indian sztukę i Muzeum Rolników, XIX-wieczna wioska odtworzona przy użyciu precyzyjnych budynków z całego okresu stan. National Baseball Hall of Fame otwarto tam w 1936 roku. Główny hotel w mieście, Otesaga Resort, rozległa posiadłość zbudowana w 1909 roku, która niegdyś służyła jako miejsce dla dziewcząt szkoła, rezerwuje przez cały rok na przyjęcia weselne z Nowego Jorku, które przyjeżdżają na oszałamiające tło Otsego Jezioro.
Najsłynniejszy rodzimy syn Cooperstown, autor James Fenimore Cooper, który napisał
Ostatni Mohikanin, przydomek jeziora „glimmerglass” ze względu na połyskujący efekt porannej mgły na wodzie. (Jego ojciec, sędzia William Cooper, założył wioskę.) Każdego lata Festiwal Glimmerglass przynosi operę do miejskiego teatru nad jeziorem.To miejsce, w którym usłyszysz każdy drobiazg plotek w restauracji przy głównej ulicy. W danym momencie na służbie jest dwóch gliniarzy. Będziesz dokładnie wiedział, kto dostał DUI, ponieważ zobaczysz, jak spędzają czas na wysypisku miasta, kiedy idziesz wysypać śmieci. Obecna populacja oscyluje na poziomie 1 852.
Getty Images
Krótko po przeprowadzce Smiths postanowili zorganizować przyjęcie dla swoich nowych przyjaciół i sąsiadów. Noc szła dobrze, a rozmowy przebiegały, gdy goście cieszyli się jedzeniem i towarzystwem innych. Potem przez hałas przeszedł ostry hałas: z kuchni rozległ się niepowtarzalny dźwięk tłuczonego szkła. Smithowie wybiegli z jadalni, zszokowani, gdy znaleźli talerze, których używali do przygotowania nocnego posiłku na podłodze w kuchni. Naczynia, które kilka sekund wcześniej były mocno osadzone na blatach kuchennych, były porozrzucane, niektóre zepsute nie do naprawienia.
„To była raczej niesamowita scena i nie mają wyjaśnienia, jak to się mogło stać. Nie mieli zwierząt, które mogłyby przewrócić te rzeczy. Z pewnością nie doszło do wstrząsu ani trzęsienia ziemi - powiedział Bruce Markusen Cooperstown Candlelight Ghost Tours, prowadząc grupę w ostatnią sobotnią noc.
Ale Smithowie mieli możliwą odpowiedź, kiedy o tym pomyśleli. Ktoś z nimi zadzierał, a biorąc pod uwagę to, co wiedzieli o zmarłym poprzednim właścicielu domu, nie byłoby strasznym zaskoczeniem, gdyby radosny ryk wesołości ją zdenerwował.
Dom Smithów został zbudowany w 1888 roku. Został zakupiony przez dwie znane postacie ze społeczności, George H. i Minnie Marsh White, w 1916 r. Był bankierem, a ona nauczycielką. Bezdzietna para mieszkała tam przez wiele szczęśliwych lat, często jeżdżąc samochodem wzdłuż wybrzeża, aby odwiedzić swój drugi dom na Florydzie podczas letnich i zimowych przerw w szkole Minnie.
Niestety, George zmarł w 1938 roku. Minnie była zdruzgotana. Była pod koniec lat 50. i nagle sama. Dom z siedmioma sypialniami, który kiedyś dzielili, przypominał masywną pustą skorupę. „Kilka lat później USA weszły w II wojnę światową. Jednym z produktów ubocznych wojny było surowe racjonowanie produktów ropopochodnych, w wyniku czego powiedział, że Minnie nie mogła już podróżować samochodem wzdłuż wybrzeża ” Markusen.
„Zasadniczo utknęła tutaj przez cały rok. To piękny dom, ale jest to duży dom dla jednej osoby. Przebywasz tu przez całą zimę bez przerwy, a to może robić sztuczki w twoim umyśle - wydaje się, że właśnie to zrobiło. ”
Minnie popadła w poważną depresję. 7 grudnia 1944 r. Wspięła się na schody na trzecie piętro, zabezpieczyła pętlę między dwoma oknami z przodu domu i odebrała sobie życie.
Getty Images
Smithowie wiedzieli o Minnie, kiedy kupili dom. (W Nowym Jorku, kiedy dom jest reklamowany jako nawiedzony, jest to odpowiedzialność właściciela za ujawnienie wszelkie upiorne działania dla potencjalnych nabywców podczas procesu sprzedaży).
„Prowadzisz przyjęcie obiadowe, a następnie, bez wyjaśnienia, twoje przedmioty kuchenne właśnie zostały zrzucone na podłogę i uważasz, że w grę wchodzą duchy. To nie jest przyjemna sytuacja. Wiele osób zbiegłoby do nieruchomości Hubbella i wystawiło znak „na sprzedaż”, ale ku ich uznaniu Smiths tego nie zrobił ”- powiedział Markusen.
Rodzina nadal tam mieszkała, zdecydowana pogodzić się z innymi bytami, z którymi mogliby dzielić dom. Z czasem Minnie wydawała się błogosławić. Pewnego razu, gdy ich córka w wieku studenckim straciła cenną biżuterię, duch okazał życzliwość. Srebrny pierścionek nie miał dużej wartości pieniężnej, ale miał, jak to opisuje Markusen, silne sentymentalne odwołanie. Smithowie przeszukali każdy pokój, każde piętro, każdy ostatni zakamarek domu, gorączkowo próbując znaleźć pierścień. Wrócili nawet do pokoju swojej córki. Nic.
Po powrocie do domu młoda kobieta poddała się równie głośno. „Nie znajdziemy pierścienia. Odeszło. Po prostu będę musiał go wymienić - powiedziała głośno.
Następnego ranka zauważyła coś błyszczącego na kredensie w swojej sypialni. To był pierścionek. To było pierścień, który zgubiła, teraz na widoku, w miejscu, które najwyraźniej by zauważyłaby, gdyby była tam poprzedniej nocy. Markusen twierdzi, że ona nie zobacz to wcześniej, ponieważ to nie było tam.
„Do dziś pani Smith jest przekonany, że duch Minnie Marsh White usłyszał lament swojej córki i stał się zmotywowany do znalezienia pierścienia, a następnie umieszczenia go w miejscu, w którym wiedziała, że chętnie go zobaczą ” powiedział.
„W dużej mierze z powodu tego incydentu państwo i pani Smith uważa ducha Minnie Marsh White za przyjaciela: kogoś pomocnego, a nie kogoś, kogo można się bać. ”
Dom, który działa jak łóżko i śniadanie, nadal jest nawiedzany przez ducha Minnie. Smithowie nadal tam mieszkają. Od czasu do czasu goście zgłaszają kroki dochodzące z niezajętego trzeciego piętra. W słonecznej sali prezentowane są w ramkach fotografie przedstawiające historię domu, w tym portret Minnie. Od czasu do czasu zdjęcia te są zmieniane, nieco przesuwane - kolejna wskazówka, mówi Markusen, o działalności Minnie.
Śledź Country Living on Pinterest.