Kiedyś pracowała jako kelnerka hotelowa.
Streep dorastał w Bernardsville, NJ, i była młodą kelnerką w hotelu Somerset. Utrzymywała się także w Yale School of Drama, kelnerka i pisanie na maszynie.
Po ukończeniu Vassar College w 1971 roku Streep pierwotnie zgłosiła się do szkoły prawniczej, ale zasnęła rano w swoim wywiadzie. Wzięła to za znak, że miała zrobić coś innego.
Prawie zrezygnowała po swoim pierwszym filmie.
Według Meryl Streep: Anatomia aktora, Niewielka część Streep w filmie Jane Fonda z 1977 roku Julia było wystarczająco złe, by wątpić w karierę. „Miałem złą perukę, a oni wzięli słowa ze sceny, którą nakręciłem z Jane i umieścili je w moich ustach w innej scenie” - powiedział Streep. „Pomyślałem, że popełniłem straszny błąd, nie ma więcej filmów. Nienawidzę tego biznesu ”.
Napisała swój „Kramer vs. Przemówienie Kramera.
Streep nie była usatysfakcjonowana przemową swojej postaci na sali sądowej, więc napisała własną. Podobno powiedziała pisarzowi i reżyserowi Robertowi Bentonowi, że jej bohaterka wypadła „zbyt zła” i nie oddała rzeczywistości kobiety, która przechodzi rozwód.
Pierwszy Oscar zostawiła na toalecie.
Streep zdobyła pierwszą nagrodę Akademii za rolę drugoplanową w 1979 roku Kramer vs. Kramer. W pewnym momencie podczas nocnych uroczystości zapomniała, jak powiedział jej mały złoty mężczyzna w łazience IMDB.
Została odrzucona tylko na cztery role.
Części te obejmują: Michelle Straton w Amerykański Gigolo (1980), Patsy Cline in Słodkie sny (1985), Miss Kenton in The Remains of the Day (1993) i Elizabeth I w Elizabeth (1998).
Była nominowana do czterech nagród Grammy.
Streep został nominowany do nagrody Best Spoken Word Album dla dzieci w 2008 roku Jedyny Shrek a ostatnio za najlepszą ścieżkę dźwiękową kompilacji na 2009 rok Mamma Mia!
Trenowała się jako śpiewaczka operowa.
Dorastając, Streep pobierał formalne lekcje śpiewu, nawet studiował operę w wieku 12 lat. Dla Do lasu, śpiewała większość swoich piosenek na żywo, nawet jeśli wcześniej je nagrała.