Co się stało, gdy mój mąż niespodziewanie poszedł do więzienia

Pewnej nocy w 2012 roku pakowałem rzeczy rodzinne na wakacje, kiedy usłyszałem walenie w drzwi. Mojego męża, Patricka, nie było w domu - poszedł do swojego sklepu łuczniczego i kempingowego, żeby związać kilka prac. Kiedy otworzyłem drzwi, stanąłem przed całą grupą zadaniową funkcjonariuszy policji.

"Pani. Jakub... Mamy nakaz przeszukania pomieszczeń... Dotyczy to twojego męża, Patricka. Został zatrzymany - powiedział jeden z oficerów.

Spanikowałem i odwróciłem się, żeby zobaczyć, czy moje dwoje dzieci usłyszy. Zostały przyklejone do telewizora. Zadzwoniłem gorączkowo na posterunek policji i przez adwokata, ale bezskutecznie. Byłem tak emocjonalny, że w tym momencie nie miałem pojęcia, jakie były zarzuty.

Tego dnia moje zwykłe, szczęśliwe i wygodne życie, jak wiedziałem, zatrzymało się z piskiem. Jedna minuta ja'przygotowywałam się do relaksu z rodziną na wakacjach na środkowym wybrzeżu Australii. A potem miałem do czynienia z prawnikami, aby porozmawiać z mężem, którego nie widziałbym ponownie poza salą sądową lub murami więzienia przez cztery lata.

Patrick i ja spotkaliśmy się na przyjęciu sylwestrowym 21 lat temu przez wspólnych przyjaciół, którzy uczęszczali do tego samego kościoła. Jesteśmy małżeństwem od 1998 r., Mieliśmy siedmiorga syna i pięcioletnią córkę. ja mieliśmy udaną pracę pisarską i przeprowadziliśmy się z centrum Sydney i założyliśmy dom na przedmieściach.

Patrick był bardzo praktycznym tatą. Podjęliśmy zobowiązanie, że razem zajmiemy się całą sprawą rodzicielską. Bawił się z dziećmi w gry, zmieniał pieluchy, karmił je, kąpał, czytał bajki na dobranoc i zabierał do parku. Jako mąż był świetnym usługodawcą, bardzo wiernym oraz zabawnym i inteligentnym. Byłem z nim przez 14 lat; Wiedziałam o nim wszystko.

Wiem, że to brzmi teraz naiwnie, ale nigdy nie myślałem dwa razy o Patricku, który wpakował się w kłopoty - to były dobre buty. Zawsze robił wszystko całkowicie ponad plan.

Tej nocy w 2012 roku policja nie była w stanie powiedzieć mi, o co oskarżono Patricka. Został zamknięty na noc, a potem zobaczyłem go w sądzie następnego dnia po zwolnieniu za kaucją.

Patrick został oskarżony o posiadanie procy, dwóch kuszy, jednego niezarejestrowanego karabinu i trzech metalowych przedmiotów. Zgodził się również sprzedać niezarejestrowany karabin tajnemu funkcjonariuszowi policji w swoim sklepie i przygotował kuszę dla oficera - oba przestępstwa w Nowej Południowej Walii, gdzie mieszkamy.

Nie miałem okazji porozmawiać z Patrickiem, dopóki nie został zwolniony za kaucją, wcześniej widziałem go tylko przez szklane pudełko na sali sądowej. Kiedy mieliśmy okazję porozmawiać, byłem zmieszany i zły. Był bardzo przepraszający.

Powiedział mi, że nie zdaje sobie sprawy, że to, co zrobił, może doprowadzić do aresztowania: nie wiedział, że proca była nielegalna, ani nie składała kuszy. Patrick pomyślał, że to nie jest wielka sprawa i chciał pozbyć się klienta, chociaż wiedział, że było to niewłaściwe.

W sumie czas między jego aresztowaniem a więzieniem trwał dwa lata. Siedziałem na sali sądowej, podczas gdy Patrick stanął przed sądem, podczas gdy starałem się zachować jak najbardziej normalną sytuację dla dzieci w domu. Te dni są rozmyte. W pierwszym sądzie, kilka miesięcy po jego aresztowaniu, Patrick przyznaje się do niektórych przestępstw (posiadanie niezarejestrowany karabin i sprzedający niezmontowaną kuszę), ale za innymi zarzutami, błaga niewinny.

Mimo że sąd rejonowy uznał go za niewinnego, rok później trafił do sądu rejonowego po apelacji policji. We wrześniu 2012 r. Został przesłuchany przed sędzią i uznany za winnego. Kiedy usłyszałem werdykt, czułem się bardziej zmieszany niż cokolwiek innego. Od miesięcy prawnicy sugerowali, że tak nie będzie'dochodzę do tego.

Trzy miesiące później Patrick został skazany na cztery i pół roku więzienia. Przetwarzanie zajęło trochę czasu; wszystko wydawało się tak szybko. Został wyprowadzony z sali przez dwóch funkcjonariuszy korekcyjnych, nie mogłem z nim rozmawiać, zabrali go do aresztu i musiałem czekać dni na telefon. Wydawało się, że to trwa wiecznie, tak bardzo się martwiłem, że zostanie ranny w więzieniu. Nie jest taki duży, niektórzy ludzie, których widziałem w sądzie, wyglądali dość przerażająco.

Dzieci nigdy nie uczestniczyły w sądzie, nie sądziłem, że to było dla nich świetne miejsce. Kiedy usiadłem z nimi i powiedziałem im, dokąd pójdzie ich tata, wydawało się, że łatwo to zaakceptowali i nie zareagowali tak, jak sobie wyobrażałem. Moja córka najbardziej martwiła się, czy może mieć ciasteczko. Jednak z biegiem czasu ból związany z życiem bez ojca stał się dla nich bardzo trudny.

Byłam bardzo zła na Patricka - wściekła - wydawało się to przeczyć wszystkiemu, co myślałem o nim. Jak mógł zrobić coś tak głupiego?

Moje życie ogromnie się zmieniło. Byłem samotną mamą, nawet jeśli technicznie nie byłem. Musiałem przejąć stery z działalności Patricka, abyśmy mogli uzyskać dochód i pozwolić, by moje niezależne pisanie się potoczyło.

Te miesiące po wyroku były takie samotne. Dzieci wcześnie kładły się spać i nagle byłem sam. Zwykle to jest czas, kiedy Patrick i ja rozmawiamy lub oglądamy telewizję, co sprawiło, że tęsknię za nim.

W końcu Patrick był nieobecny przez dwa lata i został wydany w styczniu 2015 roku. Świętowaliśmy, ale był to bardzo trudny okres, Patrick był w stanie poradzić sobie z zespołem stresu pourazowego.

Przyjęcie Patricka do domu było trudne. Jego PTSD przejawiał się albo całkowitym wycofaniem, albo naprawdę złością. Chociaż mieszkał głównie w więzieniu o minimalnym bezpieczeństwie, widział rzeczy gwałtowne. Cały czas miał się na baczności i nie mógł się zrelaksować: skakał z głośnych dźwięków lub gdy był dotykany.

Patrick i ja jesteśmy dzisiaj razem i pracujemy nad naszym związkiem, ale było bardzo ciężko. Oboje poszliśmy do rady, jak poradzić sobie z okresem przejściowym, strategie pomogły mu się dostosować, ale wciąż nie jest to ta sama osoba, która weszła. Oboje przeżyliśmy traumę, ale na naprawdę różne sposoby i oboje mieliśmy problemy ze zrozumieniem wzajemnych doświadczeń. Staramy się przyjmować każdego dnia.

Dużą lekcją było dla mnie przebaczenie. Gdybym nie przejmował się tym urazem, mógłbym go rozzłościć, więc ja'm wybieram przejście do przodu. Dowiedziałem się, że możemy sobie poradzić z więcej, niż nam się wydaje. Nigdy nie wiesz, co życie na ciebie rzuci.

W chorobach, w zdrowiu... and In Jail: Co się stało, gdy mój mąż nieoczekiwanie poszedł do więzienia na dwa lataautor: Mel Jacob został opublikowany przez Allen & Unwin, (20 USD)