Dlaczego w lutym jest miesiąc czarnej historii?

Podczas Miesiąca Czarnej Historii doceniamy wkład i spuściznę czarnoskórych Amerykanów — od wynalazców, o których nie słyszeliśmy na lekcjach historii, takich jak Mary Van Brittan Brown, do ikon definiujących popkulturę, takich jak Janet Jackson. Miesiąc Czarnej Historii wymaga od nas dotarcia do rozdziałów, które przejrzeliśmy w szkole, i poznania historii Czarnej poprzez intersekcjonalność.

Czy to przez uhonorowanie pionierskich czarnych kobiet, czytanie inspirujące cytaty z historycznych postaci Czarnych, lub wspieranie czarnoskórych firm, istnieją nieskończone sposoby na świętowanie daleko poza luty. Dlaczego więc ten znaczący czas obserwuje się podczas najkrótszego (i najzimniejszego!) miesiąca w roku?

Chociaż ostatecznym celem Miesiąca Historii Czarnej jest ostateczne opowiadanie historii wybitnych czarnoskórych Amerykanów przez cały rok, jest kilka powodów Luty wzywa nas do edukacji siebie i innych.

Wszystko zaczęło się od „Ojca czarnej historii”

Historycy i opinia publiczna generalnie ignorowali historię Czarnych aż do XX wieku. Carter G. Woodson, znany również jako „Ojciec Czarnej Historii”, był jednym z głównych uczonych, którzy zachęcali czarnoskórych Amerykanów do ponownego zapisania się w książkach historycznych. Słynny historyk, pedagog i aktywista, jego oddanie jest powodem, dla którego dzisiaj obchodzimy Miesiąc Czarnej Historii.

Woodson, syn byłych niewolników i drugi Afroamerykanin, który zdobył doktorat na Harvardzie, zauważył w swoich badaniach, że podręczniki często przeinaczają lub całkowicie pomijają czarnoskórych Amerykanów” składki. To skłoniło go do stworzenia tego, co jest obecnie znane jako Association for the Study of African American Life and History (ASALH) w 1916 roku. Organizacja badała i promowała osiągnięcia czarnoskórych Amerykanów, w tym spojrzenie na afrykańską diasporę związaną z historią czarnoskórych w Ameryce.

Poprzez ASALH, Woodson stworzył materiały edukacyjne, takie jak czasopisma, podręczniki, przemówienia, broszury i inne materiały dla każdej klasy, od college'u do przedszkola. Dziesięć lat później, w 1926 r., zasoby te pomogły Woodsonowi rozpocząć „Tydzień Historii Murzynów”. Według Historyk Stanford Michael Hines„Tydzień Historii Murzynów był bezpośrednim wyzwaniem dla tradycyjnych programów nauczania tamtych czasów, które często degradowały i odczłowieczały Czarnych”.

Był gospodarzem pierwszych uroczystości w drugim tygodniu lutego, które zbiegły się z urodzinami dwóch mężczyzn ważnych w walce z niewolnictwem — prezydenta Abrahama Lincolna i Fredericka Douglassa.

Jak jeden tydzień stał się miesiącem

Uroczystości rosły i przekraczały granice jednego tygodnia. Czarni nauczyciele, głównie kobiety, odegrali kluczową rolę w kształtowaniu obchodów poprzez swoją pracę w klasie. Społeczności takie jak kościoły, sororities, bractwa i organizacje obywatelskie rozwijały ruch, organizując lokalne uroczystości, zakładając kluby historyczne i organizując wykłady.

Rosnąca duma i związek z tożsamością kulturową, jakiej doświadczyła społeczność czarnoskóra podczas Ruch Praw Obywatelskich z lat 60. XX wieku wymusił potrzebę stworzenia większych możliwości, by bronić historii Czarnych ogólnonarodowy.

Studenci i nauczyciele z Kent State University byli pierwszymi grupami, które rozszerzyły obchody przez miesiąc w 1970 roku. Wreszcie w 1976 roku prezydent Gerald Ford ogłosił luty Miesiącem Historii Czarnej. Dwadzieścia sześć lat po śmierci Woodsona, Prezydent Ford wezwał kraj podczas obchodów 200-lecia Stanów Zjednoczonych, aby „skorzystać z okazji, by uhonorować zbyt często zaniedbywane osiągnięcia czarnoskórych Amerykanów we wszystkich dziedzinach naszej historii”.

Kongres oficjalnie uznał Miesiąc Czarnej Historii w 1986 roku, a każdy prezydent od czasu Ronalda Reagana ogłosił proklamację Miesiąca Czarnej Historii.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.