Barbara Pierce George Herbert Walker Bush spotkał się w wieku 16 lat na tańcu podczas świątecznych wakacji. „Ponieważ nie walc, usiedliśmy do tańca. I jeszcze kilka innych, rozmawiając i poznając się, ”George powiedział później. „To było spotkanie z bajkami”.
Studiował w Phillips Academy w Andover w stanie Massachusetts, a ona uczęszczała do szkoły z internatem Ashley Hall w Charleston w Południowej Karolinie. Pomimo odległości umawiali się przez półtora roku, zanim George wyjechał na wojnę. Stanowili ze swoim bratem Bucky'm na tym zdjęciu z około 1940 roku.
George oświadczył się tuż przed odejściem, by służyć jako bombowiec morski na Pacyfiku, nazywając swoje bombowce torpedowe imieniem swojej narzeczonej. Barbara nie słyszała o nim przez ponad miesiąc po tym, jak George został zestrzelony 2 września 1944 r., A para planowała poślubić się w dniu, który został przesunięty w celu dostosowania do jego urlopu.
Barbara poślubiła marynarkę wojenną 6 stycznia 1945 r. W swoim rodzinnym mieście Rye w stanie Nowy Jork, w wieku 19 lat - jedna z niewielu pierwszych kobiet, które wyszły za mąż w wieku nastoletnim. „Wspiąłem się chyba na najwyższą górę na świecie, ale nawet to nie może znosić świeczki, że jestem mężem Barbary”
George napisał w zbiorze listów opublikowanym w 1999 roku.Po wojnie George wznowił studia na Uniwersytecie Yale w New Haven w Connecticut. Barbara pracowała w sklepie kampusowym, dopóki nie powitała pierwszego dziecka, George'a W. Bush (na zdjęciu w kwietniu 1947 r.).
Po ukończeniu studiów rodzina przeniosła się do Teksasu, gdzie George rozpoczął działalność w branży naftowej. Powitali swoją córkę Pauline Robinson („Robin”) w 1949 roku, która zmarła w wieku zaledwie 3 lat na białaczkę. Traumatyczne doświadczenie podobno spowodował, że włosy Barbary przedwcześnie stały się białe.
W 1956 r. Barbara i George Bush powitali Neila, Jeba i Marvina w rodzinie. W 1959 r. Witają swoją drugą córkę, Dorotę. Barbara spędzała większość czasu na rodzicielstwie, ponieważ kariera George'a często zabierała go z domu. Zadzwonił do swojej żony „podstawą jest oczywiście rodzic, który zawsze był obecny, aby pomóc w rozwiązywaniu codziennych problemów i sytuacji kryzysowych w życiu nastolatków i młodzieży”.
George ubiegał się o swoje pierwsze główne biuro w 1964 r., Nieudaną próbę ubiegania się o urząd senatora USA. Podczas gdy jego pierwsza duża kampania się nie potoczyła, George i Barbara świętowali, kiedy został kongresmenem w 1966 roku.
Po drugiej nieudanej licytacji w Senacie w 1970 roku Prezydenci Richard Nixon, a następnie Gerald Ford mianowali George'a jako ambasador przy ONZ, przewodniczący Republikańskiego Komitetu Narodowego, a następnie wysłannik do Chin. Publikacje publiczne ukształtowały Barbarę w doświadczoną małżonkę polityka i skuteczną kampanię i mówcę.
Krzewy wróciły do stanu, gdy George został dyrektorem Centralnej Agencji Wywiadowczej w 1976 roku. Barbara oszacowała później, że do 1989 roku mieszkała w 29 różnych domach. Okres ten oznaczał ciemną plamę w ich małżeństwie, a Barbara cierpiała na depresję. „Noc po nocy George trzymał mnie płaczącego w swoich ramionach, a ja próbowałem wyjaśnić swoje uczucia” powiedziała. „Prawie zastanawiam się, dlaczego mnie nie zostawił.”
Zwycięstwo Reagana oficjalnie wprowadziło Krzewy w politykę Białego Domu. To przejście do sceny krajowej stworzyło „bardziej ekspansywną rolę” dla Barbary. „Im wyższy George Bush, tym bardziej potrzebował Barbary w życiu politycznym” Targowisko próżności stwierdzono w profilu z 1992 roku.
We wczesnych latach 80. Barbara zaczęła pracować nad swoją charakterystyczną przyczyną umiejętności czytania w dzieciństwie, częściowo z powodu dysleksji syna Neila, ale także z przekonania, że wiąże się to z wieloma innymi problemami społecznymi. Para ponownie dołączyła do Reagans na bilecie w 1984 roku na drugą kadencję. Teraz znana jako znana rodzina, stała się znana ze swojego bystrego dowcipu i samo-deprecjonującego poczucia humoru.
Obietnica Barbary, że będzie tradycyjną pierwszą damą, pomogła wciągnąć George'a do Białego Domu w wyborach w 1988 roku, tym razem jako prezydent. Podczas gdy jej domowość przyciągnęła wielu wyborców w erze po Nancy Reagan, Barbara wyobrażała sobie radykalną przyszłość Białego Domu przynajmniej na jeden sposób. W przemówieniu z 1990 roku na Wellesley University spekulowała, że ktoś na widowni może zostać małżonkiem prezydenta - „i życzę mu powodzenia”.
Kiedy ogłosił swoją kampanię reelekcyjną, George nazwał wiecznie popularną żonę „moim ulubionym filozofem politycznym”, chociaż nie zgadzali się w takich kwestiach społecznych, jak aborcja i poprawka do równych praw. „Na niezliczone sposoby śledziłem Barbarę” powiedział na szlaku. „Ktoś kiedyś powiedział, że polityk myśli o następnych wyborach, ale mąż stanu myśli o następnym pokoleniu. Cóż, to Barbara Bush, na wiele sposobów. ”Pomimo apelu do przychylnego głosowania Pierwszej Damy przez wyborców, George stracił ofertę ponownego wyboru w 1992 roku.
George i Barbara, widziani tutaj przy ponownym poświęceniu Geralda R. Biblioteka Forda w 1997 r. Przeszła na emeryturę po Białym Domu. Barbara nazwała ich „dwoma najszczęśliwszymi ludźmi na świecie” w swoim pamiętniku z 1994 roku. „Gdy cały kurz opadnie, a tłumy znikną, liczy się wiara, rodzina i przyjaciele” Ona napisała. „Zostaliśmy wyjątkowo pobłogosławieni i wiemy o tym”.
W 2000 roku George i Barbara zostali mamą i tatą 43. prezydenta Stanów Zjednoczonych, George'a W. Krzak. Para spędziła wiele dni w swoim słynnym kompleksie w Kennebunkport w stanie Maine z ukochanym psem Millie.
Barbara publicznie ogłosiła diagnozę choroby Gravesa w 1988 roku inne problemy zdrowotne w 2000 roku. Perforowany wrzód, operacja serca, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc chorowały Barbarę w ciągu ostatniej dekady. George również cierpiał na chorobę Parkinsona i nawracający przypadek zapalenia płuc. Barbara powiedział CSPAN w 2013 roku para modliła się każdej nocy „i czasem walczymy o to, czyja to kolej”.
George i Barbara, mieszkający w Teksasie, spędzili ostatnie dni w Houston, gdzie wystąpili na Super Bowl w 2017 roku. Według wnuczki Jenna Bush Hager, George wciąż powtarzał „Kocham cię Barbie” każdej nocy, gdy jego żona otrzymała dla niej „troskę” przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).
„Nie boję się śmierci mojego cennego George'a ani siebie samego, ponieważ wiem, że istnieje wielki Bóg i nie martwię się o to” Barbara powiedziała w 2013 roku. „Wiem, że w ten czy inny sposób zobaczymy Robina i nasze rodziny”.