Zarabiamy prowizję za produkty zakupione za pośrednictwem niektórych łączy w tym artykule.
Kwestia szarych kontra czerwonych wiewiórek znów pojawia się w nagłówkach gazet, teraz wyspa Anglesey jest podobno „szara” po 18-letniej przerwie wiewiórki szarej.
Czy zatem faktem jest, że aby chronić nasze rodzime czerwone wiewiórki, musimy wyeliminować szarości?
Projekt dotyczący Anglesey, wspierany przez 200 ochotników, rozpoczął się w 1998 r., Kiedy liczba czerwonych wiewiórek zmalała do zaledwie 40. Dr Craig Shuttleworth, doradca Red Squirrel Survival Trust (RSST), wyjaśnia, dlaczego musieli podjąć działanie: „Szare wiewiórki rywalizują o zasoby, a duże zagęszczenia wyciskają czerwone wiewiórki” mówi. „Niosą także wirusa ospy wiewiórczej, który nie szkodzi szarym wiewiórkom. Ale jeśli przekażą to czerwonym wiewiórkom, umrą w ciągu trzech tygodni od zarażenia.
Czerwoni odbijają się
Szara populacja na wyspie została zmniejszona dzięki zastosowaniu technik pułapkowania na żywo (w Wielkiej Brytanii legalne jest łapanie i zabijanie szarych wiewiórek różnymi metodami). A w wyniku kampanii Anglesey ma teraz ponad 700 czerwonych wiewiórek (które rozprzestrzeniają się na pobliskie Gwynedd), chociaż Shuttleworth wskazuje, że na wyspie zauważono dwa szarości - i zniszczono - w 2015. „Anglesey jest wyspą, ale nie fortecą” - mówi, dodając, że mogą być szare wiewiórki przetransportowane przypadkowo pojazdami, a w niektórych przypadkach nielegalnie porzucone przez osoby, które ich dotyczą jako szkodnik.
Ale nie wszyscy uważają, że szare wiewiórki należy usunąć z naszej wsi. Biznesmen Angus Macmillan założył stronę internetową profesora Acorn w 2006 roku, aby promować interesy tego gatunku. „Oryginalne szare wiewiórki zostały przywiezione z USA - pierwsze w 1876 r.” - mówi Macmillan. „To nie znaczy, że dzisiejsze szare wiewiórki są w rzeczywistości Amerykanami. Tutaj się rodzą i hodują, jak wiele innych zwierząt pochodzenia etnicznego - w tym ludzi. Tu jest niesprawiedliwość. ”.
Czy szarości powinny pozostać?
Macmillan podaje w wątpliwość pochodzenie czerwonej wiewiórki - sugerując, że po raz pierwszy mogła przybyć do Wielkiej Brytanii ze Skandynawii - i powołuje się na obecną petycję przeciwko gromadzie szarych wiewiórek, która ma 147 505 podpisy. „Cały czas otrzymujemy e-maile od ludzi, którzy są przerażeni sposobem traktowania szarości w tym kraju” - mówi.
Ekolodzy czerwonej wiewiórki mogą jednak postrzegać to inaczej: nowa dotacja w wysokości 1,2 miliona funtów została właśnie przyznana przez Heritage Lottery Fund, aby zabezpieczyć przyszłość tego gatunku, wspierając czteroletni projekt United Red Squirrels United, który pomoże utrzymać siedlisko wolne od wiewiórki szarej Anglesey oraz w lesie Kielder Forest w północnej Anglii i rozszerzają obecne strefy ochrony czerwonej wiewiórki w środkowej Walii i Merseyside.
Zdjęcie w Wielkiej Brytanii
Niektóre z tych twierdz należą do The National Trust. David Bullock, szef ochrony przyrody w Trust, mówi: „Wiewiórki są jednym z najbardziej lubianych gatunków w Wielkiej Brytanii i mamy szczęście dbają o swoje siedliska w kilku naszych miejscach, w tym w Formby wzdłuż wybrzeża Sefton, na wyspie Brownsea i Aira Force in the Lake Dzielnica.
„W obliczu znacznego wzrostu populacji szarej wiewiórki w ostatnich dziesięcioleciach stała się czerwona wiewiórka coraz bardziej ograniczone do wysp lub stosunkowo odizolowanych drzewostanów, z których wiele to plantacje iglaste ” trwa. „National Trust wspiera ukierunkowane wykorzystanie zasobów w celu utrzymania siedliska wiewiórki i kontrolowania wiewiórek szarych w wyznaczonych obszarach schronienia i otaczających je strefach buforowych”.
Inicjatywa mająca na celu przywrócenie czerwonej wiewiórki do Kornwalii, gdzie ostatnio widziano ją w 1984 r., Wykorzystuje te same metody, co w Anglesey. Projekt Czerwonej Wiewiórki z Kornwalii stwierdza na swojej stronie internetowej: „Aby ponowne wprowadzenie miało miejsce, konieczne jest, aby nie tylko usunąć z nich szare wiewiórki obszary docelowe, ale pokazują, że można zapobiec przyszłej inwazji szarych wiewiórek ”. Mówi także: „Czerwone i szare wiewiórki nie mogą współistnieć z wielu powodów”.
Słowa Alex Reece
Czy sie zgadzasz? Czy szare wiewiórki należy zabijać, aby zapewnić przetrwanie rodzimym czerwonym? Daj nam znać w polu komentarzy poniżej.
Czytaj więcej
Wiewiórki brytyjskie skorzystają z inwestycji w wysokości 1,2 miliona funtów
Rzadka kuna sosnowa zauważona w Anglii po raz pierwszy od stu lat
Zwycięzcy British Wildlife Photography Awards 2015 na zdjęciach