Tak wyglądało osobiście całkowite zaćmienie Słońca

Moje wątpliwości pojawiły się po raz pierwszy, kiedy mój budzik zadzwonił w niedzielę rano przed 8 rano. Widziałem całkowite zaćmienie słońca warte poświęcenia snu, nie mówiąc już o wydaniu setek dolarów i więcej cały dzień podróży do odległych zakątków Karoliny Północnej na wydarzenie, które potrwa tylko kilka minut minuty?

Z kont, które czytałem, wydawało się, że odpowiedź brzmi tak. Bill Kramer, założyciel Eclipse-Chasers.com, powiedziałem tytuł grzecznościowy że oglądanie momentu całości było jak „oko Boże nagle spogląda na ciebie i mówi:„ Co słychać? ”.

Wszystko, co czytałem, wydawało się, że oglądanie całkowitego zaćmienia w prawdziwym życiu zmieniłoby moje życie - a przynajmniej zainspirowało do trzewnej i emocjonalnej reakcji. Pomyślałem więc, że to moja najlepsza szansa, aby sprawdzić, czy to wszystko jest warte szumu, ponieważ to zaćmienie Słońca jest pierwszym razem zaćmienie Słońca dotknęło dolnej 48 od 1979 r., a następne nie wydarzy się tutaj przez kolejne siedem lat, gdy cień księżyca Wola

przejechać z Teksasu do Maine 8 kwietnia 2024 r.

Ale w drodze na lotnisko wcześnie rano w niedzielę wątpiłem w to. Podczas dwugodzinnego lotu z Nowego Jorku do Charlotte w Karolinie Północnej - a tym bardziej, gdy miałem dwie i pół godziny jazdy dalej do Karoliny Północnej - wątpiłem w to. Czy warto spędzić weekend podróżując w kierunku czegoś, co może być zrujnowane przez pochmurną pogodę lub lekką mżawkę?

Jakby zaćmienie nie zostało jeszcze całkowicie zaostrzone, kiedy przybyłem do małego miasteczka Brevard, Karolina Północna zapał stał się jeszcze bardziej intensywny. Podczas gdy najczęściej przychodzą do Brevard (wymawiane bre-VARD), aby zobaczyć 250 wodospadów Pisgah National Forest lub udać się kolarstwo górskie na rozległej sieci szlaków, wydawało się, że każdy tutaj miał teraz jeden cel i to był zaćmienie. Znaki głaskujące parking zaćmienia za 40 USD były rozrzucone po całym mieście, podczas gdy kobieta sprawdzała mnie w moim pokoju przy Hampton Inn nosił koszulkę z kreskówkową wersją jednej ze słynnych białych wiewiórek w mieście obserwujących zaćmienie słońca.

Podczas gdy ta część Karoliny Północnej doświadczyła dziś mniej niż 100 sekund całości, wybrałem ten mało znany zakątek Blue Ridge Mountains, aby doświadczyć tego w Pisgah Astronomical Research Institute (PARI) tuż przy drodze w jeszcze mniejszym miasteczku Rosman obok astronomów NASA i kilkuset astronomii amatorskich entuzjaści.

Podczas gdy PARI był satelitarną stacją śledzenia NASA w okresie niemowlęcym amerykańskiego programu kosmicznego i częścią Departamentu Obrona podczas zimnej wojny, obecnie jest to non-profit centrum naukowe otwarte dla publiczności, w którym każdy może dowiedzieć się więcej astronomia.

Uznałem, że jeśli ktokolwiek mógłby sprawić, że docenię znaczenie tego, co właśnie zobaczyłem, to naukowcy planują to wydarzenie od 20 lat.

Raz w życiu widziałem zaćmienie Słońca. Przypadkiem byłem na wakacjach w Paryżu z rodziną 11 sierpnia 1999 r., Kiedy całkowite zaćmienie słońca przeszło przez dużą część Europy. Jednak najbardziej pamiętam z tego, że mama wręcza mi okulary i mówi, że gdybym je zdjęła, mogłabym oślepnąć. Nie pamiętam, jak ściemniało się na zewnątrz, ptaki przestały śpiewać lub zareagowały na to przerażająco emocjonalnie. Wyglądało fajnie, ale prawie nie pamiętam, jak to wyglądało.

Tym razem było zupełnie inaczej. PARI jest ustawiony na dwóch grzbietach, więc nasz widok 360 stopni na otaczające góry był piękny nawet bez takiego kosmicznego zbiegu okoliczności. Kiedy księżyc zaczął przesuwać się nad słońcem, niebo było czyste, a zgromadzony tam tłum zaczął ochrzcić i ochrzcić. A potem chmury się wprowadziły. Chociaż było to mile widziane wytchnienie od duszącej wilgoci, przesłaniało nam cały widok zaćmienia. Idąc w kierunku totalności, mielibyśmy sekundy, kiedy moglibyśmy zobaczyć, jak zerknęła przez chmury, ale kiedy zbliżała się całość, prognoza była ponura.

Zaćmienie - i wspaniali ludzie koronowani woskowali poetyckie relacje w czytanych przeze mnie relacjach - zostały całkowicie zablokowane przez chmury.

Ale to nie miało znaczenia.

Ponieważ, gdy nastąpiła całość, całe niebo pociemniało. Nie tylko ciemność o zmierzchu, ale całkowicie czarna na zewnątrz z ledwie odrobiną brzoskwiniowego światła słonecznego na horyzoncie.

Podobnie jak prawie wszyscy, z którymi rozmawiałem w Karolinie Północnej, John Sinclair, kustosz meteorytów i minerałów w PARI, nigdy wcześniej nie widział całkowitego zaćmienia Słońca.

„Nie dostaliśmy programu numer 1”, powiedział Sinclair, ale to nie miało dla niego znaczenia. „To było niesamowite, byłem całkowicie zdumiony, jak ciemno zrobiło się”.

Niektórzy mieli szczęście zobaczyć także „diamentowy pierścionek”, gdy zaćmienie wychodzi całkowicie. „Dostajesz naprawdę jasny punkt z obrysem słońca”, jak opisuje to Sinclair. „To tak, jakby diament siedział na krawędzi słońca”.

Don Cline, prezes PARI, od 20 lat planuje zobaczyć dzisiejsze zaćmienie. Mimo że wiedział bardzo dobrze, że istnieje tylko 25 procentowa możliwość uzyskania jasnego obrazu momentu totalności, nie był rozczarowany.

„Skończyło się na tym, że zobaczyliśmy jego fragmenty i przez cały czas mogliśmy zobaczyć Jowisza” - powiedziała Cline.

Inni widzieli gwiazdy, niektórzy widzieli przelatujące ptaki, zdezorientowani nagłą ciemnością, a inni odczuwali spadek temperatury.

Chociaż chmury zasłaniały mi widok na koronę, byłem zbyt przytłoczony moimi nieoczekiwanymi emocjami reakcja na widok ciemnego nieba w środku dnia, nawet na małe Detale.

Ciekawe, dlaczego ten czas jest tak inny, zdałem sobie sprawę, że tam, gdzie obserwowałem zaćmienie Słońca w Paryżu w 1999 r., Nie znalazłem się na ścieżce totalności. Podczas gdy prawie 20 lat temu widziałem, jak księżyc ugryza słońce, nie doświadczyłem nagłej ciemności w środku dnia, który widziałem dzisiaj w Karolinie Północnej. Różnica była dosłownie dniem i nocą.

Jeśli nie byłeś dzisiaj na ścieżce całości, muszę zgodzić się z tym cytatem z eseju o całkowitym zaćmieniu Annie Dillard, który został ponownie opublikowany przez Atlantycki:

„Częściowe zaćmienie jest bardzo interesujące. Nie ma to prawie żadnego związku z postrzeganiem całkowitego zaćmienia, tak jak całowanie mężczyzny w celu poślubienia go lub latanie samolotem czy wypadnięcie z samolotu. Chociaż jedno doświadczenie poprzedza drugie, w żaden sposób cię nie przygotowuje… To, co widzisz w całkowitym zaćmieniu, jest zupełnie inne niż to, co wiesz. ”

Następnym razem, gdy całkowite zaćmienie Słońca przejdzie nad amerykańską ziemią, nastąpi 8 kwietnia 2024 r. I założycie się, że znowu będę gdzieś na drodze totalności. W rzeczywistości już szukam lotów do Buenos Aires, aby wziąć udział w kolejnym całkowitym zaćmieniu Słońca 2 lipca 2019 r.