Jak Dierks Bentley stał się najbardziej znaną gwiazdą muzyki country

To parne sierpniowe popołudnie w mekce z wytwórni St. Louis Vintage Vinyl i na tyłach sklepu pośród Dierks Bentley przygląda się silnemu tłumowi zgromadzonemu z okazji jego winylowej premiery album czarny. „Wszyscy lśniycie tam” - mówi, przygotowując się do odtworzenia kolejnego utworu. „Nie pocisz się - jesteś lśniący. To piękna rzecz ”.

Ta wdzięczność nie została utracona przez publiczność, która stłoczyła się w przejściu sklepu, aby lepiej przyjrzeć się Bentleyowi - jest grając w dużej szopie w mieście tego wieczoru, a NFL właśnie ogłosiło, że będzie współprowadzącym ich koncert inauguracyjny 8 września w Denver. Koszulki Bentley z poprzednich tras dominują w tłumie, a jedna para ma na sobie pasujące do siebie koszule BENTLEY FOR PRESIDENT. (Mają też jednego do zaoferowania swojemu wymarzonemu kandydatowi). Atmosfera jest luźna i przyjemna, a publiczność wykrzykuje żądania z Blacka i starszych albumów w swoim katalogu.

Jedną z takich próśb jest „Nie można zastąpić”, medytacyjna ballada zamykająca czerń. Na nagraniu nastrój utworu jest częściowo osadzony w słodko smutnych tonach dobro; zanim on i jego koledzy z zespołu poszli do piosenki, Bentley zauważył, że dodał dobro pod koniec płyty jako hołd swojemu psu, Jake'owi, który zmarł miesiąc wcześniej i który pojawił się na okładce debiutu w głównej wytwórni, 2003 Dierks Bentley. „Wiedziałem, że będzie to bookend do naszego czasu razem”, mówi. Tłum, już lśniący, topnieje.

Ta dbałość o szczegóły zdominowała karierę Bentleya i uczyniła go jedną z najbardziej spokrewnionych gwiazd w kraju, kimś, kogo miłość do muzyki oznacza że pamięta „dokładny moment godziny, minuty, sekundy”, kiedy, jak mówi, kraj przeszedł z muzyki ojca do bycia jego pasja. Jego pierwszą płytą było 45 z motywem Waylona Jenningsa „good-ol'-boys-saluting” do przeboju telewizyjnego z lat 70. The Dukes Of Hazzard, ale dopiero gdy był nastolatkiem, usiadł i zdał sobie sprawę z tego, co oferuje muzyka country.

„Przyjaciel posadził mnie” - wspomina Bentley w swojej garderobie w Hollywood Casino Amphitheatre pod St. Louis, gdzie jest burza z piorunami na zewnątrz zmusił publiczność do wsiadania do samochodów ”i zagrał mi piosenkę Hanka [Williamsa] Jr. zatytułowaną„ Man to Man ”, a to naprawdę zmieniło mój całe życie. To był jeden z tych kilku momentów, w których po prostu wiedziałem bez wątpienia, co chcę zrobić. ”

„Hank Junior, gdy miałem 17 lat”, zachwyca się. „Man to Man” to po prostu prawdziwa piosenka napędzana testosteronem, solówki na gitarze elektrycznej i po prostu dużo brawury. Po prostu naprawdę rezonował bardziej niż inna muzyka rockowa - teksty piosenek, historia. „Kim jest ten facet śpiewający w ten sposób?”

Dwa lata później Bentley przeprowadził się do Nashville i zaczął zajmować się muzyką. Kopał przez chwilę i Dierks Bentley pojawił się prawie od razu hit: „What Was I Thinkin '”, karkołomny utwór o człowieku, który wpada w zaklęcie kobiety „w małym białym podkoszulku”, która stała się numerem 1 w Hot Country Songs i ustanowiła Bentleya jako mocną pozycję w Nashville. Reszta dekady była dobra dla Bentleya; nagrywał własne trasy koncertowe i wspierał ciężkich hiterów, takich jak Brad Paisley i Kenny Chesney, równoważąc solidne wyniki sprzedaż i ciężkie słuchanie radia z uznaniem nawet tych krytyków, którzy wydawali się mieć alergię na twórczość Nashville w USA przeszłość.

Jednak w 2010 roku Bentley rzucił piłkę: Na grzbiecie, album inspirowany bluegrassem, który zawierał jego ujęcie do utworu U2 „Pride (In the Name of Love)” i utworu Krisa Kristoffersona z 1973 roku „From the Bottle” the Bottom. ”Uderzenie własną drogą w ten sposób zmieniło jego spojrzenie na to, co robił ze swoją karierą oraz na funkcjonowanie albumów i tras koncertowych to.

„Granie na żywo to moja ulubiona rzecz ponad wszystko” - zauważa. „Kocham muzykę na żywo - dlatego robię wszystko. Na początku było całkiem niezłe, nawet gdy grałem o darmowe piwo. Ale wydaje mi się, że był czas, kiedy postrzegałem płyty jako sposób na dalszą karierę aż do trasy; albumy były naprawdę jak paliwo lotnicze do samolotu, a samolot był trasą koncertową.

„Nagrywałem świetne płyty, ale moja mentalność zmieniła się po płycie bluegrass. Musiało tak być, ponieważ wiedziałem, że ta płyta w ogóle nie pomoże w koncertowaniu. To miał być zapis, który w niczym nie pomoże, tylko coś, co musiałem zrobić. Odtąd naprawdę próbowałem tworzyć świetne albumy i pozwolić albumom być tym, czym będą, a trasy koncertowe powinny być całkowicie oddzielone od albumu i nie próbuj pisać piosenki, która byłaby dobra na scenę, ani nie znajdź tytułu [albumu], który równie dobrze sprawdziłby się jako tytuł trasy koncertowej. Po prostu rozdzieliłbym te dwa. I nagrał świetne płyty ”.

Bentley kontynuował podróż własną ścieżką, która ostatecznie uderzyła. 2013 Pion jest przeważnie albumem kontemplacyjnym, który szczerze mówi o śmierci ojca; utwór tytułowy to nastrojowa ballada o wzajemnym utrzymywaniu się w trudnych czasach. Jednym ze względnie lżejszych momentów na albumie jest zuchwały tytuł „Pijany w samolocie”, który przedstawia szczegółową historię o pechu faceta, który kupił bilety bezzwrotne za odwołany teraz miesiąc miodowy z śpiewanym refrenem, który rozkoszuje się „polewaniem colą i whisky”. Stał się ogromnym hitem, ale z dużą ilością serca bijącą pod przesiąkniętym alkoholem fasada.

„„ Pijany w samolocie ”bez wątpienia stał się większy niż„ What Was I Thinkin ”.” „Nie żebym był aktywny próbując - wyjaśnia - ale zajęło mi dziesięć lat, aby napisać hit większy niż ten - ponad 10 lat Prawie 12. "

A potem przyszedł czarny, kontynuacja, która ukazała się w maju. Jest kontemplacyjny i dobrze opanowany, pełen utworów, takich jak żałosna kronika po pijanemu „What The Hell Did I Say ”i zmysłowy„ Black ”, które są bogate w szczegółowe teksty, które są jeszcze bardziej żywe dzięki Bentley's zgrzyt. Głosy kobiet pojawiają się także w duecie „I'm Be The Moon”, o rozdartym sercu, z Maren Morris, który jest na początku kraju, i „Different For Girls”, próba przełamania przepaści między płciami, którą śpiewa Bentley za pomocą chleba Elle o whiskey Król. Chociaż ciężko żyjąca postać Kinga różni się od wrażliwych kobiet przedstawionych w tekstach, Bentley zauważyła, że ​​jej obecność sprawiła, że ​​przesłanie piosenki stało się czymś bardziej do przemyślenia niż na twarzy wartość.

„Od razu to rozpoczęliśmy” - zauważa. „Dodała przyjemną warstwę do piosenki; jest dziewczyną, która wypije sobie drogę przez ból serca, i może, może się przyłączy, żeby kogoś pokonać. Śpiewa tę część, ponieważ nie chciałem, żeby piosenka była zbyt typowa. Uważam, że świat jest inny dla dziewcząt - zwłaszcza teraz, gdy mają córki. Myślę, że jej obecność sprawia, że ​​jest to trochę bardziej… niejednoznaczne, ale krawędzie nie są tak określone, że ludzie mogą po prostu słuchać tego i słyszeć, co chcą usłyszeć ”.

Ta chęć bycia niejednoznacznym jest jednym z powodów, dla których praca Bentleya przyciągnęła uwagę wielu różnych rodzajów słuchacze, bez względu na to, czy są muzykami country, czy ludźmi, którzy dołączają słowa „ale rap i country” do swoich osobistych list smaki muzyczne. Potrafi zaśpiewać piosenkę wypełnioną motywami country - plaż, pijaństwa w samolocie - i przekręcić ją wystarczająco, by słuchacze mogli zobaczyć prawdziwą osobę zamieszkującą każdą piosenkę.

„Mogę to zrobić tylko w jeden sposób, ponieważ właśnie to robisz” - stwierdza. „Nie jest tak, że możesz wykonać ten wyrachowany ruch, aby spróbować rozwinąć swoją karierę. Po prostu podążaj za tym, co jest w twoim sercu, a potem obejrzyj się i odejdź: „Byłem albo głupi, albo naprawdę mądry, nie mogę uwierzyć, że to zrobiłem”.

bbrak ukazał się na winylu około trzy miesiące po jego pierwszym wydaniu. Dbałość Bentleya o szczegóły jest tak wymagająca, że ​​postanowił zająć się masteringiem albumu, upewniając się, że pozostanie on wierny jego pierwotnej intencji opowiedzenia dwuczęściowej historii.

„Widzisz wiele osób [wydających] podwójne albumy, w których możesz poszerzyć groove i tym samym móc grać go głośniej”, zauważa. „Ale chciałem zrobić [jeden] album, ponieważ wydaje mi się, że w mojej głowie jest strona A i strona B. To małe drobne rzeczy, których być może ktoś nie zauważy - ale ja to zauważę. ”

Jeszcze jedna rzecz, którą zauważył Bentley: nieład, jaki towarzyszy życiu autobusu, zostałby złagodzony przez obecność winylu.

„Budziłbyś się rano, że byłby cały ten alkohol”, wspomina. „Alkohol, alkohol, alkohol, alkohol, alkohol. Czerwone kubki, ekspres do kawy, zlew. Budzisz się rano i widziałeś cały ten alkohol. Pomyślałem: „Człowieku, włóżmy to do szuflady. Umieśćmy odtwarzacz w autobusie. A więc budzisz się rano, pijesz kawę i siedzi tam około 20 płyt, masz sprzęt audio, to bardzo celowy sposób na rozpoczęcie dnia. ”

Chociaż jego poranny celowy start będzie częściej niż nie, będzie to wycieczka na lotnisko. Bentley uzyskał licencję pilota w 1997 r.; 15 lat później zdał sobie sprawę, że użycie go pozwoli mu lepiej utrzymywać kontakt z rodziną. Bentley poślubił swoją żonę Cassidy w 2005 roku i mają troje małych dzieci; lata między koncertami i zatrzymuje się w domu, aby zobaczyć się z rodziną, pozwalając mu zachować godną pozazdroszczenia, choć pracochłonną równowagę między życiem zawodowym a prywatnym.

„Jestem teraz w punkcie, w którym to jest tak, uwielbiam to, co tam robię, naprawdę zajęłoby mi wiele czasu, aby mnie od tego odciągnąć” - mówi. „Naprawdę nie mogę ci powiedzieć, jak się czuję, będąc na scenie, jest taka wysoka; to jak bieganie w maratonie. Po prostu nie możesz tego poczuć nigdzie indziej. Odciągnięcie mnie od tego zajęłoby dużo czasu. Troje małych dzieci jest dużo po drugiej stronie skali i widząc je rano, są dobre i są szczęśliwe, wiem, że wszystko tam jest dobrze. A potem wskakuję na lewe siedzenie [samolotu] i gram gdzieś koncert i kołyszę tą rzecz tak daleko, jak to tylko możliwe ”.

Później tej nocy Bentley ryczy przez zestaw dla tych cierpliwych fanów, którzy stawili czoła błyskawicy i czekali w samochodach na najcięższe burze. Ciężar „Riser” i utwór tytułowy czarny są zrównoważone przez toczące się utwory, takie jak over-the-moon „5-1-5-0” i zawroty głowy „What Was I Thinkin '”; jest też okładka Eagles („Take It Easy”) i, oczywiście, „Drunk on a Plane”, która zamienia się w imprezę taneczną na scenie.

„Dziewiętnastolatek nigdy nie myślał, że będę grać na tym poziomie i robić to wszystko z moją rodziną” - mówi. „Sukces przyszedł dla mnie naprawdę późno, ale jestem bardzo wdzięczny, że tak się stało, ponieważ teraz jest dla nich o wiele bardziej znaczący. Pamiętają niektóre z nich. Prawdopodobnie nie będę - nie pamiętam dziesięć lat temu, a co dopiero pięć lat temu - śmieje się.

„Staram się być obecny w chwili, gdy jestem w środku” - mówi. „Ten moment jest bardzo dobry i jestem bardzo wdzięczny, że tu jestem. Nadal utrzymuję kontakt z moim kumplem, który zainteresował mnie muzyką country. Zawsze podpisuje swoje notatki „L.D.H.F” - piątka z dużej odległości - na temat niektórych rzeczy, które się zdarzają, co nas rozśmiesza ”.

Te „rzeczy” wynikają z przejęcia przez Bentleya kontroli nad własną karierą i podążania za muzą, dokądkolwiek go zaprowadzi - z niebem jako dosłowną granicą.

„Latanie samolotem jest o wiele fajniejsze niż siedzenie z tyłu. Bycie z przodu to świetna zabawa ”.

---

DIERKI WYSPY PUSTYNNEJ

Pięć ulubionych albumów Dierks Bentley.

1. Van Halen (1978): „Muzyką rockową zająłem się w wieku trzynastu lat, słuchając Van Halen, nauczyłem się grać na gitarze elektrycznej”.

2. Del McCoury, Zimne fakty (1996): „Jedna z moich ulubionych płyt bluegrass wszechczasów. To był naprawdę wyjątkowy czas w moim życiu, kiedy naprawdę zaczynałem grać w bluegrass hardcore. Coś w rodzaju Dead-head - przepraszam, Del-head. ”

3. Hank Williams, Jr., Samotny wilk (1990): „Na tym jest utwór„ Made a Man ”i świetna okładka albumu. To Bocephus w najlepszym wydaniu. ”

4. Tony Rice, Church Street Blues (1983): „Jest bluegrasserem. Jest piosenkarzem i autorem tekstów. Taki świetny muzyk. Czasami ćwiczyłem na siłowni, słucham Tony'ego Rice'a i gwarantuję, że jestem jedyną osobą na tej siłowni, może w tym kraju trenuję z nim. Po prostu kocham jego muzykę ”.

5. Cadillac Three (2012): "Jestem fanem. „Bury Me In Boots” jest naprawdę dobre. To wciąż jeden z moich ulubionych ”.