Pisanie kursywne powraca w szkołach

Pisanie kursywne wraca do stylu w szkołach w całym kraju po pokoleniu uczniów, którzy znają się tylko na klawiaturze, pisaniu SMS-ów i drukowaniu swoich słów.

Alabama i Luizjana przyjęły w 2016 r. Przepisy nakazujące biegłość w szkołach publicznych, ostatni z 14 stanów wymagających kursywy. Zeszłej jesieni nowojorskie szkoły o wartości 1,1 miliona studentów, największy w kraju system szkół publicznych, zachęcały uczniów do nauczania kursywy, ogólnie w trzeciej klasie.

„Zdecydowanie nie jest to konieczne, ale myślę, że fajnie jest to mieć” - powiedziała Emily Ma, 17-letnia seniorka z Nowego Jorku Akademicko rygorystyczna szkoła miejska Stuyvesant, która nigdy nie była nauczana w szkole kursywą i musiała się jej uczyć posiadać.

Zwolennicy piśmiennictwa twierdzą, że pisanie słów w nieprzerwanej linii rozwieszonych liter „l” i „trójpunktowych” to po prostu szybszy i łatwiejszy sposób robienia notatek. Inni twierdzą, że uczniowie powinni być w stanie zrozumieć dokumenty napisane kursywą, takie jak, powiedzmy, list od babci. I jeszcze więcej osób twierdzi, że jest to dobra umiejętność życiowa, szczególnie jeśli chodzi o podpisywanie swojego imienia.

To tam Nicole Malliotakis, stanowa zgromadzenie stanu Nowy Jork, wytyczyła granicę luki pokoleniowej, kiedy podczas rejestracji wyborczej spotkała 18-latka, który wydrukował swoje imię drukowanymi literami.

„Powiedziałem mu:„ Nie, musisz się tutaj podpisać ”- powiedział Malliotakis. „A on powiedział:„ To mój podpis. Nigdy nie nauczyłem się scenariusza. ”

Malliotakis, republikańska z dzielnicy Staten Island w Nowym Jorku, zaniepokoiła urzędników oświaty miasta i znalazła otwartą publiczność.

Kanclerz Szkół Carmen Farina opublikowała we wrześniu podręcznik na temat nauczania pisania kursywą i zachęca dyrektorów do korzystania z niego. Przytacza badania sugerujące, że płynna kursywa pomaga uczniom opanować pisanie, takie jak pisownia i budowanie zdań, ponieważ nie muszą oni tyle myśleć o tworzeniu listów.

Malliotakis zauważył również, że uczniowie, którzy nie potrafią czytać kursywy, nigdy nie będą mogli czytać dokumentów historycznych. „Jeśli amerykański student nie może przeczytać Deklaracji Niepodległości, to smutne”.

Trudno dokładnie wskazać, kiedy kursywne pisanie zaczęło wypadać z łask. Ale kursy pobieżne zanikały na długo przed 2010 r., Kiedy większość stanów przyjęła standardy programu Common Core, które nie mówią nic o pismach ręcznych.

Niektórzy sceptycy skryptowi kwestionują przewagę pisania kursywą nad drukowaniem i zastanawiają się, czy nauczanie tego zabiera inne cenne instrukcje.

Anne Trubek, autorka „Historii i niepewnej przyszłości pisma ręcznego”, powiedziała, że ​​szkoły nie powinny wymagać pobieżnego opanowania bardziej niż powinny wymagać od wszystkich dzieci gry na instrumencie muzycznym.

„Myślę, że wszyscy uczniowie skorzystaliby z nauki gry na fortepianie”, powiedziała, „ale nie sądzę, że szkoły powinny wymagać od wszystkich uczniów nauki gry na fortepianie”.

W P.S. 166 w Queens, dyrektor Jessica Geller powiedziała, że ​​przez lata nigdy nie podjęto formalnej decyzji o zakazie nauczania kursywy. „Właśnie zajęliśmy się dodawaniem technologii i zaczęliśmy koncentrować się na komputerach” - powiedziała.

Trzecie równiarki w szkole rozpromieniły się, przygotowując się do pobieżnej lekcji w ubiegłym tygodniu. 8-latkowie wyciągnęli znaczniki, wyprostowali postawę i zgięli nadgarstki. Potem było „szum, zwijanie, szum, zwijanie”, kiedy nauczycielka Christine Weltner prowadziła uczniów, pisząc połączone litery „c” i „a”.

Norzim Lama powiedział, że woli pisanie kursywą od drukowania „bo to wygląda fantazyjnie”. Camille Santos powiedziała, że ​​kursywą jest „trochę jak doodling”.

Dodał Araceli Lazaro: „To naprawdę fascynujący sposób pisania i naprawdę uważam, że wszyscy powinni się uczyć pisania o scenariuszu”.