Prawdziwa historia „Jednej nocy w Miami”: szczegóły filmu się poprawiają

Scenariusz - cztery czarne legendy ze świata muzyki, sportu i polityki, wszystkie zebrane u szczytu walki o prawa obywatelskie - wydaje się prawie zbyt filmowy, aby był prawdziwy. I podczas gdy Jedna noc w Miami, buzzujący do Oscara nowy film wyreżyserowany przez zdobywcę Oscara i zdobywcy nagrody Emmy Gdyby ulica Beale umiała mówić i Strażnicy gwiazda Regina King, jest fabularyzowana, szersze uderzenia są prawdziwe. W 1964 roku przyjaciele Malcolm X (Kingsley Ben-Adir), Cassius Clay (Eli Goree), Sam Cooke (Leslie Odom Jr.) i Jim Brown (Aldis Hodge) spędzili razem wieczór w hotelu w Miami na niepowtarzalnym spotkaniu legend.

Film jest adaptacją sztuki Kempa Powersa z 2013 roku, który również napisał scenariusz i ostatnio pełnił rolę współscenarzysta i reżyser Pixar’s Dusza. Powers został zainspirowany do napisania sztuki po zapoznaniu się z tą historyczną nocą

autora Mike'a Marqusee Pieśń odkupienia: Muhammad Ali i duch lat sześćdziesiątych. Oto, co powinieneś wiedzieć o prawdziwej historii kryjącej się za chwalonym przez krytyków filmem.

W 1964 roku Cassius Clay, Malcolm X, Sam Cooke i Jim Brown byli jednymi z najbardziej znanych czarnych mężczyzn na świecie.

25 lutego 1964 roku ledwo 22-letni bokser znany wówczas jako Cassius Clay walczył z mistrzem wagi ciężkiej Sonnym Listonem w Miami na Florydzie. Pochodzący z Kentucky był już znany ze swojej dowcipnej gadki, chełpliwej poezji i otwartej osobowości, ale był bardzo słabszy w noc swojego pierwszego zwycięstwa w mistrzostwach. Liston, kto uderzył słynną onieśmielającą postać, był uważany za tak dominującego w ringu, że 43 z 46 ankietowanych dziennikarzy sportowych przewidział, że wygra walkę. Ale Clay wyłonił się jako słabszy zwycięzca, a Liston porzucił walkę na początku siódmej rundy.

Nawet niektórzy bliscy Clayowi nie wierzyli, że uda mu się to zdenerwować. Elijah Muhammad, przywódca Czarnego separatystycznego Narodu Islamu, polecił swojemu kościołowi dystans się od słynnego młodego rekruta przed jego przewidywaną porażką. Jednak najsłynniejszy zwolennik Mahometa, 38-letni rzecznik kościoła Malcolm X, wierzył, że wygra jego młody przyjaciel Clay. Mężczyźni spotkali się po raz pierwszy w 1962 roku i jak pisał o Clayu w swoim Autobiografia Malcolma X, Malcolm uznał swoją sympatię za tak „zaraźliwą” że Clay był „jedną z niewielu osób, które kiedykolwiek zaprosiłem do swojego domu”.

Clay wiedział, że jego związek z Narodem może zaszkodzić jego perspektywom zawodowym. Jak ujął to Marqusee Piosenka odkupienia, „We wczesnych latach 60. Elijah Muhammad i Malcolm X byli prawdopodobnie dwoma najbardziej znienawidzonymi mężczyznami w Ameryce”. Ostre przesłanie Narodu o separatyzmie Czarnych rozwścieczyło białych i podzieliło Czarnych. Miesiące przed walką z Listonem, Malcolm X, powołując się na morderstwo Medgara Eversa i wspieranego przez USA zabójstwa Patrice'a Lumumby, pierwszego demokratycznie wybranego przywódcy Konga, powiedział prasie, że John F. Zabójstwo Kennedy'ego oznaczało „kurczaki wracające do domu na grzędę”. W wyniku kontrowersji wokół uwag, Elijah Muhammad zawiesił Malcolma z roli rzecznika.

W międzyczasie Sam Cooke coraz częściej tworzył muzykę, która zabiegała o białą Amerykę tak rozwścieczoną przez Malcolma X i Claya. 33-letni piosenkarz i autor tekstów rozpoczął karierę w czarnym świecie gospel, przed przejściem do muzyki świeckiej i białej publiczności jako jednego z kluczowych architektów muzyki soul. W 1957 roku jego przyszły klasyk „You Send Me” hit numer jeden na listach przebojów Billboard. Ale chociaż nie był otwarcie polityczny, Cooke był zainteresowany Narodem. Zaprzyjaźnił się także z Clayem i był jednym z jego gości podczas walki z Listonem.

W 1964 roku Jim Brown z Cleveland Browns był już jednym z najlepszych biegaczy w piłce nożnej. Był także otwartym obrońcą praw Czarnych, który będąc zaproszony do Białego Domu aby spotkać się z nowo zaprzysiężonym prezydentem Lyndonem Johnsonem po jego zwycięstwie w mistrzostwach NFL w 1963 roku, wykorzystał to jako okazję do porozmawiania o wyścigu w kraju. Brown służył również jako komentator boksu i właśnie w tym charakterze znalazł się na boku w walce.

Nie znamy wielu szczegółów dotyczących tego spotkania.

Clay nie miał opracowanych planów po walce, aby świętować swoje długotrwałe zwycięstwo. Zamiast tego mężczyźni zebrali się w pokoju Malcolma X w Hampton House, hotelu Black, popularnym wśród notabli afroamerykańskich, z dala od białych kwater w Miami Beach. (Martin Luther King Jr. wygłosił nawet wczesną wersję swojego słynnego przemówienia „I Have a Dream” w hotelu.)

Nikt nie wie dokładnie, o czym rozmawiali mężczyźni tej nocy, a rozmowy, które składają się na większą część filmu, są fabularyzowane - chociaż szczegóły, które jedli lody waniliowe jest oparte na faktach. Ale wiele tematów dyskusji jest zgodnych z biografiami Browna, Claya, Cooke'a i Malcolma X, z których każdy znajdował się wtedy na rozdrożu w życiu zawodowym.

Dzień po jego zwycięstwie, Clay ogłosił, że jest członkiem Narodu Islamu, publicznie sprzymierzając się z jedną z najbardziej oczernianych grup w kraju, a później przyjęcie nazwiska Kasjusz X. Malcolm X publicznie ogłosił rozstanie z Nation mniej niż dwa tygodnie później i zgodnie z książką Marqusee, Clay powiedział Brownowi w noc walki na Liston, o której wiedział, że będzie musiał porzucić swoją przyjaźń z Malcolmem na rzecz wierności swojemu Kościołowi. Do marca, nie odpowiadał już na telefony Malcolma.

Debiutował filmem Browna wydany później w tym samym roku, i on przeszedł na emeryturę z NFL w 1966 roku skupić się na karierze aktorskiej. I Sam Cooke naprawdę był zainspirowany przez otwarcie polityczne przesłanie w „Blowin’ in the Wind ”Boba Dylana i po wysłuchaniu tego utworu napisał„ A Change Is Gonna Come ”- choć w prawdziwym życiu Cooke zadebiutował Dzisiejszy program z Johnnym Carsonem kilka tygodni wcześniej walka z Listonem.

Niedługo po wydarzeniach w filmie zginęli Sam Cooke i Malcolm X.

Do 25 lutego 1964 roku dwie z czterech legend przedstawionych w filmie przeżyły ostatni rok swojego życia. Malcolm X został zamordowany 21 lutego 1965 roku. Po miesiącach śledzenia przez jego dawny kościół, policję i FBI, został napadnięty przez bandytów podczas przemówienia w Harlemie. Chociaż trzech członków Nation of Islam zostało skazanych za jego morderstwo, tożsamość jego zabójców są nadal przedmiotem debaty. Sam Cooke zmarł w grudniu 1964 roku po tym, jak został postrzelony przez kierownika motelu podczas wciąż mało zrozumiałego sporu. Menedżer powiedział, że postrzeliła Cooke w samoobronie, a po pobieżnym śledztwie orzeczono o zabójstwie usprawiedliwione zabójstwo.

Tylko Jim Brown wciąż żyje. Obecnie 84-latek rozpoczął karierę filmową opisaną w Jedna noc w Miami, i pojawił się w głównych rolach w latach 70. Brown stał się przedmiotem kontrowersji w późniejszym życiu i został oskarżony wiele przypadków baterii domowej. Jest także wśród kilku znanych Czarnych zwolenników prezydenta Donalda Trumpa.

Kasjusz X oczywiście zmienił nazwisko na Muhammad Ali i stał się tym, co zawsze obiecał: największym. Po stawieniu czoła rasizmowi ze strony prasy i świata boksu z powodu jego wybranego imienia i religii oraz utracie tytułów i lat jego atletycznej kariery kiedy odmówił powołania do walki w Ameryce w Wietnamie, wrócił na ring i odzyskał mistrzostwo wagi ciężkiej w 1974 roku. Po latach oczerniania w Stanach Zjednoczonych za jego antyrasistowski i antywojenny aktywizm Ali został okrzyknięty międzynarodowym bohaterem. On zmarł na chorobę Parkinsona w 2016 roku. Jego życie zostało udokumentowane w jego dwóch autobiografiach, nagrodzonym Oscarem filmie dokumentalnym Kiedy byliśmy królami, i biografię z 2001 roku Ali, pośród innych prac, a dokumentalista Ken Burns pracuje obecnie nad filmem miniserial o bokserze to ma zostać wydane w tym roku.

Ta zawartość jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji o tej i podobnych treściach możesz znaleźć na piano.io.