Jak rozmawiać z dziećmi o śmierci

Czasami dorośli mają trudności z przetworzeniem tego faktu ktoś, kogo kochają, zmarłdlatego wyjaśnienie śmierci dziecku może wydawać się ogromną odpowiedzialnością. „Ważne jest, aby wspomnieć, że dopóki dziecko jest wystarczająco duże, aby zrozumieć, że ktoś umarł, etapy żalu [zaprzeczenia, gniewu, rokowań, depresji i akceptacji] są oczekiwanymi odczuciami dla każdej grupy wiekowej, „ mówi Stacy Kaiser, psychoterapeuta, ekspert ds. relacji i rodzicielstwa oraz autor Jak być dorosłym: dziesięć tajnych umiejętności, które każdy powinien znać. „I chociaż nie wszyscy osiągają wszystkie te etapy - i nie zawsze są wyrażeni w tej kolejności - przechodzą przez planszę”.

Poniżej znajduje się sześć strategii dla radzenie sobie z tym wrażliwym tematem:

Polegaj na odtwarzaczu DVD

Badania opublikowane w Omega-Journal of Death and Dying stwierdza, że ​​filmy Disneya i Pixara, w których umiera postać (taka matka Bambi, Mufasa z

Król Lew, oraz rodzice Elsy i Anny w Mrożony) zapewniają uczące się chwile. „Te filmy mogą być wykorzystane jako inicjatory rozmowy dla trudnych i często tematów tabu jak śmierć i umieranie ”, mówi Kelly Tenzek, asystent profesora klinicznego na Uniwersytecie przy ul Bawół, w komunikacie prasowym.

Miej serce do serca w kontrolowanym momencie.

„Chociaż z pewnością dobrze jest uronić kilka łez, gdy mówisz dziecku o utracie kogoś, kogo kochasz, nie mów do niego / niej, gdy płaczesz w sposób niekontrolowany lub nie jesteś w stanie rozmawiać w sposób jasny, łatwy do zrozumienia ”, mówi Kajzer. Świadomość przytłaczającego smutku może nie tylko wpłynąć na ich zdolność rozumienia sytuacji, ale może sprawić, że twoje dziecko będzie musiało cię pocieszyć. „Więc najlepiej jest kontrolować emocje”.

Pomiń słowo „chory”

Jeśli Twoje dziecko nie ukończyło 10 lat, Kaiser radzi, aby nie informować go, że zmarła osoba nie czuje się dobrze. „Jedną z rzeczy, które dzieją się z młodszymi dziećmi, jest to, że mają tendencję do myślenia, że ​​jeśli jedna osoba umrze, więcej ludzi umrze” - wyjaśnia. „Młodsze dziecko pomyśli wtedy, że jeśli zachoruje - lub zachoruje ich rodzic - że oni również mogą umrzeć”. Zamiast tego sugeruje użycie słowa „choroba” zamiast „choroba” lub „choroba”. „Jeśli Twoje dziecko obawia się, że w najbliższej przyszłości może on umrzeć w najbliższej przyszłości, ważne jest, aby zapewnić go, że wszyscy są zdrowi i planuje żyć bardzo długo” dodaje.

Daj swojemu dziecku szansę na otwarcie

Po przekazaniu dziecku smutnych wiadomości, zadaj mu kilka otwartych pytań na temat tego, jak się czuje. „Jeśli nie mają ochoty rozmawiać w tej chwili, daj im trochę miejsca - ale przywołaj rozmowę ponownie, aby dać im szansę na wyrażenie swoich myśli i emocji” - mówi Kaiser. Pamiętaj też, że szlochanie jest opcjonalne. „Twoje dziecko może czuć się smutne i płakać” - kontynuuje. „Ma to wiele wspólnego z ich relacjami z tą osobą, a także z tym, jak bardzo rozumieją fakt, że ta osoba naprawdę zniknęła”.

Podkreśl sposoby na utrzymanie pamięci ukochanej osoby przy życiu

Jeśli ciocia, która zmarła, uwielbia piec ciastka, powiedz swojemu dziecku, że możesz je upiec jako hołd dla niej. Jeśli twoje zwierzę uwielbia park, powiedz dziecku, że możesz odwiedzić park i porozmawiać o dobrych chwilach spędzonych z psem.

„Innym sposobem na zachowanie pamięci o ukochanej osobie jest rozmowa o lekcjach, których się nauczyłeś”, oferuje Kaiser. „Czy nauczyli cię żyć pełnią życia? Wolontować podczas wakacji? Cokolwiek to jest, zachęcaj dziecko, aby miesiącami i latami kontynuowało te lekcje, aby uczcić jego dziedzictwo ”.

Omów swoje osobiste przemyślenia na temat życia pozagrobowego

Rozmowa o niebie z dzieckiem w wieku poniżej pięciu lat może być trudna, ponieważ nie może zrozumieć, że ktoś może być gdzie indziej poza „tutaj”. „Jeśli na przykład chowasz się za kocem, małe dziecko myśli, że zniknąłeś, więc tak naprawdę nie są w stanie zrozumieć abstrakcyjnej koncepcji”, wyjaśnia Kajzer.

Jednak możesz rozpocząć rozmowę o tym, co dzieje się po śmierci osoby z dzieckiem w wieku około sześciu lat. „Jednak chcesz porozmawiać o tej teorii opartej na twoim systemie przekonań, mówiąc coś w stylu:„ Nasza rodzina wierzy, że babcia poszła do nieba ””, stwierdza. W końcu mogą powiedzieć komuś w szkole, że może się nie zgodzić, że niebo istnieje, dlatego Kaiser podkreśla znaczenie korzystania z słowo „wiara”. „To samo dotyczy prawdy, jeśli nie wierzysz w niebo - cokolwiek twoja wiara powinna być wyjaśniona w odpowiednim wieku sposób."